تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
فرانسه بزرگترین کشور منطقه اروپای غربی است و با کشورهای بلژیک، لوکزامبورگ، آلمان،سوئیس، ایتالیا، موناکو، آندورا و اسپانیا مرز زمینی مشترک دارد و کانال مانش آن را به انگلیسوصل میکند.
این کشور چهار منطقه تحت حاکمیت در گوشه و کنار دنیا دارد. این چهار منطقه بازمانده‌هایی از مناطقی است که فرانسه پیش از جنگ‌های جهانی تحت سلطه داشت.
در هر دو جنگ جهانی اول و دوم فرانسه بخش زیادی از ثروت و قدرتش را از دست داد. با این حال امروز فرانسه ششمین کشور صنعتی دنیاست و سالانه 79 میلیون گردشگر خارجی به آن وارد میشوند که البته این آمار شامل تجاری که بیش از یک شبانه‌روز در فرانسه می‌مانند هم می‌شود.
الگوی دموکراسی در این کشور اعلامیه حقوق بشر و شهروندی است که در جریان انقلاب کبیر فرانسه تنظیم شد. پرچم کنونی فرانسه هم برگرفته از پرچم همین انقلاب کبیر است.
نیاکان فرانسوی‌‌ها گول‌ها بودند و تبار سلتی داشتند. آنها تا زمان ژولیوس سزار فرمانروای توانای روم فرانروایی بومی خود را داشتند تا سرانجام به دست سزار سرنگون شدند و کشورشان بخشی از امپراتوری روم شد. روز ملی فرانسه چهاردهم ژوئیه است.
سیاست در فرانسه
در فرانسه رئیس حکومت رئیس جمهور است که با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شود. دوره ریاست جمهوری در فرانسه پنج سال است. در حکومت فرانسه نخست وزیر هم زیرنظر رئیس جمهور فعالیت میکند.
قوه مقننه از دو مجلس قانونگذاری، یکی مجلس ملی با ۴۹۱ نماینده و دیگری مجلس سنا با 295 نماینده تشکیل شده است. اعضای مجلس ملی با رای مستقیم مردم و برگزاری انتخابات عمومی برای مدت پنج سال انتخاب میشوند.
روش انتخاب اعضای مجلس سنا متفاوت است. اعضای این مجلس که برای مدت ۹ سال انتخاب میشوند، به صورت غیرمستقیم و توسط نمایندگان مجلس ملی، شورای عمومی ایالات و شورای شهرداری‌ها انتخاب میشوند.
در صورت بروز اختلاف میان مجلس‌های سنا و ملی شورای ملی حرف آخر را می‌زند. قانون اساسی فعلی فرانسه در سال ۱۹۵۸ تهیه شده است.
در فرانسه دو گروه عمده سیاسی وجود دارد که خط مشی این کشور را در زمینه‌های مختلف تعیین میکنند: راست و چپ.
بر اساس آخرین تقسیمات کشور فرانسه از ۹۶ شهرستان تشکیل شده که زیر نظر دولت مرکزی اداره شده و تحت نظارت شورای انتخابی محلی فعالیت میکنند.
اقتصاد در فرانسه
فرانسه مرحله گذار از یک اقتصاد مدرن و مرفه همراه با مالکیت و مداخله عمیق دولت به یک اقتصاد مبتنی بر مکانیزم بازار منتقل می‌شود.
دولت سوسیالیست، بسیاری از شرکت‌های بزرگ، بانک‌ها و بیمه‌ها را خصوصی اعلام کرد اما چندین شرکت عمده از جمله ایرفرانس، فرانس تله‌کام، رنو و تالس در اختیار دولت است و در برخی از امور به ویژه قدرت، حمل و نقل عمومی و صنایع دفاعی دولت حاکمیتی دارد.
تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2006 میلادی 902/1تریلیون دلار بود. 75/27 میلیون نفر در این کشور شاغل هستند. از این تعداد 5/71درصد در بخش خدمات، 4/24 درصد در بخش صنعت و 1/4درصد در بخش کشاورزی مشغول کارند.
نرخ بیکاری در فرانسه 7/8 درصد است و 2/6 درصد از مردم آن (آمارهای سال 2004) زیر خط فقر زندگی میکنند. نرخ تورم در این کشور 7/1 درصد است.
از جمله مهمترین صنایع فرانسه میتوان به صنایع فلزکاری، ماشین‌آلات، شیمیایی، وسائط نقلیه، مواد غذایی و مشروبات، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی‌سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ‌افزار اشاره کرد.
کارخانه هواپیماسازی ایرباس که هواپیمای جدیدش A380 خبرساز بوده، در این کشور قرار دارد. [عکس‌هایی از هواپیمای ایرباس A380]
گندم، جو، سیب‌زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی، گاو و خوک نیز مهمترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل میدهند.
در سال 2004 شرکت‌های فرانسوی 3/57 میلیارد دلار در دیگر کشورها سرمایه‌گذاری کردند تا به این ترتیب فرانسه پس از آمریکا بزرگترین کشور سرمایه‌گذار در جهان باشد.
درکشور فرانسه بالغ بر۸۴۰ هزارکیلومتر راه آسفالته و بزرگراه وجود دارد. طول راه‌آهن مورد استفاده نیز بالغ بر ۴۲ هزار و 555 کیلومتر است و ارتباطات هوایی بینالمللی این کشور توسط شرکت‌های هواپیمایی ایرفرانس، (UTA) و پروازهای داخلی توسط ایر- اینتر صورت می‌‌پذیرد.
علاوه بر قطار و اتوبوس، مترو در فرانسه بسیار پرکاربرد است. حمل و نقل در فرانسه بسیار مورد توجه است زیرا علاوه بر جمعیت 64 میلیون و 102 هزار و 140 نفری این کشور سالانه نزدیک به 80 میلیون نفر به فرانسه سفر میکنند.
با این حال اعتصاب‌های زیادی در سیستم حمل و نقل این کشور روی می‌دهد که گاهی حتی باعث می‌شود کشور فلج شود. [یک نمونه از اعتصاب‌ها در فرانسه]
فرانسه با درآمدی برابر ۱۸۰ میلیارد فرانک در صنعت توریسم، دومین کشور پردرآمد صنعت جهانگردی بعد از آمریکاست.
هر ساله ۱۲ میلیون نفر فقط برای بازدید از موزه لوور، موزه اورسی و کاخ ورسای به پاریس می‌‌آیند در حدود ۳۹۰۰ موزه، دهها میلیون نفر را در سال به خود جذب میکند. ۵/۶ میلیون نفر سالانه از برج ایفل دیدن میکنند.
ارتباطات در فرانسه
در فرانسه 63/34میلیون خط تلفن ثابت وجود دارد و 023/53میلیون خط تلفن همراه.
584 ایستگاه پخش برنامه‌های تلویزیونی در این کشور وجود دارد.
دامنه‌های اینترنتی آن fr. و gf. و gp. و re. و mq. است. 556/12میلیون میزبان اینترنتی در این کشور وجود دارد و 295/31میلیون نفر در آن از اینترنت استفاده میکنند.
فرانسه در یک نگاه
| مساحت | 643،427 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 63،713،926 نفر |
| پایتخت | پاریس |
| زبان | فرانسوی |
این کشور دو تکه از شمال‌غربی با بلغارستان، از غرب با یونان، از شمال‌شرقی با گرجستان، از شرق با ارمنستان، آذربایجان و ایران، از جنوب‌شرقی با عراق و سوریه و از جنوب با دریای مدیترانه و به تبع آن با قبرس همسایه است.
ترکیه به نوعی فصل مشترک قاره‌های آسیا و اروپاست و به همین دلیل فرهنگ آن هم تلفیقی از هر دو فرهنگ شرق و غرب کره زمین است.
ترکیه جزو کشورهای توسعه‌یافته رده‌بندی می‌شود و نظام آن جمهوری است. ترکیه در سال ۱۹۲۳ به رهبری مصطفی کمال پاشا (آتاترک) جانشین امپراتوری عثمانی شد.
امپراطوری عثمانی به دلیل شکست در جنگ اول جهانی از هم پاشید و مورد تهاجم بریتانیا و متحدانش واقع شد.
در همین زمان مصطفی کمال پاشا مقاومت ملی را علیه این کشورها طراحی کرد که در نتیجه آن جمهوری ترکیه بر پایه اصل جدایی دین از سیاست بنا شد.
ترکیه در سال ۱۹۴۶ میلادی عضو سازمان ملل متحد شد و در سال ۱۹۵۲ به ناتو پیوست. این کشور عضو جنبی اتحادیه اروپا است و یکی از اعضای اکو نیز به شمار می‌آید.
طرح اصلی پرچم ترکیه ماه و ستاره سفید با زمینه سرخ رنگ است. این طرح مربوط می‌شود به علایمی که امپراتوری‌های ترک سلجوقی و عثمانی به عنوان پرچم استفاده میکردند.
سیاست در ترکیه
دموکراسی در ترکیه بر پایه مجلس استوار شده است. رئیس حکومت دراین کشور رئیس‌جمهور است. مجلس رئیس‌جمهور را برای مدت هفت سال انتخاب میکند اما نیازی نیست که رئیس‌جمهور از اعضای مجلس باشد.
بر اساس دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا، نخست‌وزیر را هم در این کشور اعضای مجلس انتخاب میکنند و معمولا هم رئیس حزبی که بیشترین کرسی را در مجلس دارد انتخاب می‌شود.
تعداد نمایندگان مجلس ترکیه 550 نفر است که از طریق حزب‌های مختلف در 85 ناحیه انتخاباتی معرفی شده‌اند، در انتخابات شرکت میکنند. حزب‌ها برای حضور در مجلس ملی باید حداقل 10 درصد آرا را به دست آورند.
اقتصاد در ترکیه
اقتصاد در ترکیه ترکیبی از اقتصاد مدرن و سنتی بر پایه کشاورزی است. در حال حاضر 35 درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کارند.
اقتصاد ترکیه با سرعت در حال خصوصی‌سازی است با این حال هنوز دولت در بخش‌هایی چون بانک‌داری، حملونقل و ارتباطات دولت نقش اصلی را ایفا میکند.
تولید ناخالص داخلی این کشور 640.4 میلیارد دلار در سال 2006 میلادی بود. 24.79 میلیون نفر از جمعیت این کشور شاغل هستند. نرخ بیکاری 10.2 درصد است.
20 درصد از مردم این کشور در سال 2002 میلادی زیر خط فقر زندگی میکردند و نرخ تورم در این کشور در سال 2006 میلادی 10.5 درصد بود.
تنباکو، کتان، زیتون، جغندر قند و مرکبات مهمترین محصولات کشاورزی این کشور است. مهمترین محصولات صادراتی این کشور پوشاک، مواد غذایی، منسوجات و تجهیزات حمل و نقل است.
شرکای تجاری در صادرات ترکیه را کشورهای آلمان 11.3 درصد، انگلیس 8 درصد، ایتالیا 7.9 درصد، آمریکا 6 درصد، فرانسه 5.4 درصد و اسپانیا 4.4 درصد تشکیل می‌دهد.
مهمترین محصولات وارداتی این کشور ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، سوخت و تجهیزات حمل و نقل است. مهمترین شرکای تجاری ترکیه در واردات روسیه 12.8 درصد، آلمان 10.6 درصد، چین 6.9 درصد، ایتالیا 6.2 درصد، فرانسه 5.2 درصد، آمریکا 4.5 درصد و ایران 4 درصد است.
یکی از مهمترین منابع اقتصادی ترکیه گردشگری است که گردش مالی فراوانی برای این کشور به همراه دارد.
مردم ترکیه
در کشور ترکیه علاوع بر قوم ترک که 80 درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند، گروهی از کردها در جنوب شرقی و شرق کشور زندگی میکنند که نزدیک به 20 درصد از جمعیت ترکیه را تشکیل میدهند. بقیه جمعیت، گروه‌های ترک‌های آذربایجانی در شمال‌شرق، لازها در شمال، عرب‌ها در جنوب و ارمنی‌ها در استانبول هستند.
میانگین سنی مردم این کشور 28.6 سال است و امید به زندگی 72.88 سال. زبان رسمی این کشور ترکی است.
99.8 درصد مردم این کشور مسلمان و اغلب سنی هستند. و بقیه مسیحی و یهودی.
ارتباطات در ترکیه
در این کشور 18.987 میلیون خط تلفن ثابت وجود دارد و 43.609 خط تلفن همراه. بر اساس آمارهای سال 2005 میلادی در این سال 635 ایستگاه تلویزیونی در این کشور وجود داشت.
217 هزار و 887 میزبان اینترنتی در ترکیه وجود دارد و 12 میلیون و 284 هزار نفر از اینترنت استفاده میکنند.
ترکیه در یک نگاه
| مساحت | 780،580 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 71،158،647 نفر |
| آدرس اینترنتی | tr. |
| کد بینالمللی | 90+ |
این کشور در میان آبهای اقیانوس آرام قرار دارد و نزدیک‌ترین کشورها به آن اندونزی، تیمور شرقی و پاپوآ گینه نو در شمال، جزایر سلیمان، وانواتو، و کالدونیای جدید در شمال شرق ونیوزیلند در جنوب شرقی هستند. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل قرار دارد. سیدنی و ملبورن دو شهر بزرگ استرالیا هستند. هلند اولین کشوری بود که که این جزیره را در قرن هفدهم کشف‌کرد. در سال 1770 کاپیتان جیمز کوک دریانورد انگلیسی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد و به این ترتیب پای انگلیس به استرالیا باز شد. این کشور تا سال 1900 مستعمره انگلیس بود و بیشتر به عنوان تبعیدگاهی برای مجرمان استفاده می‌شد. در سال 1901 این کشور به عنوان یکی از کشورهای مشترک‌المنافع با انگلیس معرفی شد. استرالیا از نظر زمین‌شناسی قدیمی‌ترین خشکی جهان است. از نظر وسعت ششمین کشور جهان است و به همین دلیل تنوع گیاهی و جانوری زیادی دارد. سیاست در استرالیا استرالیا کشوری است از مجموعه کشورهای مشترک المنافع که دارای حکومت پادشاهی مشروطه است. بالاترین مقام سلطنتی انگلیس یعنی ملکه الیزابت دوم ملکه این کشور نیز به حساب می‌آید. جانشین ملکه در این کشور فرماندار کل استرالیا است که او نیز به نوبه خود فرمانداران ایالت‌های این کشور را تعیین میکند. هرچند فرماندار کل بر طبق قانون اساسی، از اختیارات فراوانی برخوردار است اما در عمل شخص اجرایی اول در استرالیا نخست وزیر است که طی یک فرآیند دموکراتیک انتخاب می‌شود و دولت را تشکیل می‌دهد. در استرالیا، مردم ابتدا نمایندگان مجلس را انتخاب میکنند. رئیس حزبی که بیشترین نفرات انتخاب شده را در مجلس داشته باشد به‌عنوان نخست وزیر مسئول تشکیل کابینه دولت می‌شود. استرالیا از شش ایالت و دو قلمرو تشکیل شده‌است که اختیاراتشان کمتر از ایالت‌ها است. اقتصاد در استرالیا تولید ناخالص داخلی این کشور 8/766میلیارد دلار است. 10 میلیون و 900 هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در این کشور 4/4 درصد است. در سال 2007 نرخ تورم در آن 3 درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل زغال سنگ، سنگ آهن، طلا، گوشت، پشم، اکسید آلومینیوم، گندم و ماشین‌آلات و تجهیزات است که به کشورهای ژاپن (6/19 درصد)، چین (12/3درصد)، کره جنوبی (5/7 درصد)، آمریکا (2/6 درصد)، هند (5/5درصد)، نیوزیلند (5/5 درصد) و انگلیس (5 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی آن شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، کامپیوتر و ماشین‌های اداری، تجهیزات مخابراتی، نفت خام و محصولات پتروشیمی است که از کشورهای چین (14/4 درصد)، آمریکا (1/14 درصد)، ژاپن (6/9 درصد)، سنگاپور (6 درصد) و آلمان (1/5درصد) وارد می‌شود. مردم استرالیا جمعیت این کشور بیش از 20 میلیون نفر با میانگین سنی 37 سال است. امید به زندگی برای زنان 84 سال و برای مردان 78 سال است. کمتر از 0.1 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. 92 درصد از مردم آن سفیدپوست و 7 درصد آسیایی هستند. بخش زیادی از جمعیت استرالیا را مهاجران تشکیل میدهند. در عین حال این کشور جزو کشورهایی است که کمترین تراکم جمعیت را دارد. زبان رسمی این کشور انگلیسی است. ارتباطات در استرالیا در این کشور 10 میلیون خط تلفن ثابت و نزدیک به 20 میلیون خط تلفن همراه وجود دارد. در این کشور در کنار رادیو و تلویزیون ملی تعداد زیادی شبکه رادیویی و تلویزیونی خصوصی نیز فعال است. یکی از مهمترین شبکه‌های تلویزیونی این کشور شبکه ABC است که شبکه ملی این کشور است. استرالیا 9 میلیون و 458 میزبان اینترنتی و 3/15 میلیون کاربر اینترنت دارد. استرالیا در یک نگاه
مساحت
7،686،850 کیلومتر مربع
جمعیت
20،600،856 نفر
پایتخت
کانبرا
واحد پول
دلار
دامنه اینترنتی
au.
پیش شماره
61+
بوئنوس آیرس پایتخت کشور آرژانتین و بزرگترین شهر و بندر آن است. این شهر در ساحل جنوبی ریو دو لاپلاتا، و بر روی ساحل جنوب شرقی قاره آمریکای جنوبی، و مقابل شهر ساکرامنتو، اروگوئه واقع شده‌است.
بوئنوس آیرس که به شدت تحت تأثیر فرهنگ اروپا قرار گرفته، به خاطر معماری، زندگی شبانه، و فعالیتهای فرهنگی اش سرشناس است. این شهر همچنین یکی از ثروتمندترین شهرهای آمریکای لاتین است، که در آن بیشتر طبقه متوسط اجتماعی و نیز ساکنانی که دارای تحصیلات عالی هستند، زندگی میکنند. بوینس آیرس پس از درگیریهای داخلی در قرن نوزدهم، در ۱۸۸۰ از ایالت بوئنوس آیرس خارج شد تا توسط دولت فدرال اداره شود. محدوده‌های شهر نیز گسترش یافت تا شامل شهرهای سابق بلگرانو و فلورس شود. گاهی ازاین شهر به عنوان «پایتخت فدرال» یاد میکنند تا آن را از ایالتی با این نام متمایز سازد. در اصلاحات ۱۹۹۴ قانون اساسی آرژانتین، این شهر یک شهر خودمختار معرفی گردید، از این رو عنوان رسمی آن «شهر خودمختار بوئنوس آیرس» است. دریانورد اسپانیایی، خوآن دیاز دسولیس اولین مرد اروپایی بود که در سال ۱۵۱۶، به ریودولاپلاتا رسید، اما ماموریت وی در اثر حمله‌ای که در آن به وسیله قبیله بومی چارووا یا گوآرانی کشته شد، زود به پایان رسید. این شهر در ابتدا تحت عنوان «شهر بانوی ما با هوای مطبوع» توسط یک جوینده طلای اسپانیایی به نام پدرو د مندوزا، بنیانگذاری شد. این نام توسط کشیش مندوزا که یک پیرو پروپاقرص «ویرجین دو بوناریاً (» بانوی ما از نسیم‌های ملایم") از کالیاری، ساردینیا بود، انتخاب شد. امروزه، مکان شهر مندوزا بخش سان تلمو در جنوب بخش مرکزی شهر واقع است. بیشتر حملات مردم بومی اقامت کنندگان در این ناحیه را بریون راند و در سال ۱۵۴۱ این مکان خالی از سکنه شد . اقامت دوم (و دائمی) در سال ۱۵۸۰ از سوی خوآن دگارای صورت گرفت که از شهر آسانسیون (هم اکنون پایتخت پارگوئه) در کنر رود پارانا لنگر انداخت. از همان روزهای اولیه، موفقیت بوینس آیرس به تجارت بستگی داشت. بیشتر طی قرون ۱۷ ام و ۱۸ ام، اسپانیا اصرار داشت که تمام تجارت با اروپا ابتدا از شهر لیما، پرو بگذرد تا مالیات در آنجا جمع آوری شود. این طرح موجب آشفتگی تجار بوینس آیرس شد، و یک گروه پویای صنعتی و مخالف (علیه آنها) تشکیل شد. شگفتی نداشت که این عمل موجب القاء ناراحتی در میان « بندر نشینان» نسبت به مقامات اسپانیائی گردید. چارلز سوم از اسپانیا، با احساس بی ثباتی به سرعت محدودیتهای تجاری را رفع نمود و بالاخره در اواخر سالهای ۱۷۰۰ بوینس آیرس را به عنوان یک بندر باز (آزاد) اعلام نمود. این اقدامات آرام کننده، اثر مطلوب خود را نداشت و « بندرنشینان»، که برخی از آنها از ایدئولوژی انقلاب فرانسه آگاه بودند، حتی بیشتر متمایل بودند تا از اسپانیا مستقل شوند. طی حملات بریتانیا به ریودولاپلاتا، نیروهای بریتانیا دوبار در سال ۱۸۰۶-؛ ۱۸۰۷ به بوینس آیرس حمله نمودند، اما توسط شبه نظامیان محلی عقب رانده شدند. سرانجام در ۲۵ می ۱۸۱۰، زمانی که اسپانیا مشغول جنگ شبه قاره‌ای بود و پس از بحثهایی آرام، شهروندان در بوینس آیرس با موفقیت فرمانفرمای اسپانیایی را خلع نموده و یک دولت ایالتی تأسیس نمودند. این تاریخ هم اکنون به عنوان یک تعطیل ملی (روز انقلاب می) جشن گرفته می‌شود. استقلال رسمی از اسپانیا تنها در سال ۱۸۱۶ اعلام گردید. از لحاظ تاریخی، بوینس آیرس از لحاظ ایده‌های لیبرال و تجارت آزاد، مرکز اصلی آرژانتین بوده‌است، در حالی که بسیاری از ایالا به ویژه در شمال غرب، از دیدگاه محافظه کارتر کاتولیک نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی حمایت میکنند. بسیاری از تنشها در طول تاریخ آرژانتین و با شروع درگیری های فدرالگرا- مرکز گرا در قرن ۱۹ ام رخ داده که به این دیدگاه‌های متضاد برمی گردد. این شهر در قرن۱۹ ام، در دو مناسبت (خاص) دچار محاصره‌های دریایی شد: اولی از سال ۱۸۳۸ تا ۱۸۴۰ به وسیله فرانسه، و بعدی از طریق اتحاد انگلیسی- فرانسوی از سال ۱۸۴۵ تا۱۸۴۸. هر دو محاصره در تسخیر این شهر ناکام ماندند، و قدرت های بیگانه سر انجام از خواسته‌هایشان منصرف شدند. احداث راه آهن حدود پایان قرن نوزدهم قدرت اقتصادی بوینس آیرس را که مواد خام را به داخل کارخانه‌ها سرایز می‌نمود، افزایش داد و این شهر به یک شهر پایتختی و چند فرهنگی تبدیل شد که با پایتختهای اصلی اروپایی رقابت می‌کرد. مثلاً، تئاترو کلون، یکی از عالی‌ترین عرصه‌های اپرا در جهان بود. خیابانهای اصلی این شهر در آن سالها ساخته شدند، و طلیعه قرن بیستم شاهد احداث بلندترین ساختمانهای جدید آمریکای جنوبی و اولین شبکه سریع ترابری| تراموا در این شهر بود. تا دهه ۱۹۲۰، بوینس آیرس به یک مقصد دلخواه برای مهاجرین از اروپا تبدیل شد، و علاوه بر آن از ایالات فقیر تر و کشورهای همسایه، و حلبی آبادهای بزرگی در اطراف نواحی صنعتی شهر شروع به رشد کردند که به مشکلات بزرگ اجتماعی منجر شد. بوینس آیرس گهواره پرونیسم بوده : تظاهرات افسانه‌ای کنونی در ۱۷ اکتبر ۱۹۴۵ که در میدان می‌برگزار شد. کارگران صنعتی از کمر بند بزرگتر صنعتی بوینس آیرس تاکنون از ایده اصلی پرونیسم پشتیبانی نموده‌اند، و میدان می‌به مکانی برای تظاهرات و بسیاری از حوادث سیاسی کشور تبدیل گردید. در ۱۶ ژوئن ۱۹۵۵، قیام نظامی موجب برکناری رئیس جمهور پرون شد، سه ماه بعد (نگاه به «انقلاب آزادیخواهی») منطقه میدان می‌بمباران شد، که منجر به کشته شدن ۳۶۴ غیرنظامی گردید (نگاه به «بمباران در میدان می»). این تنها دفعه‌ای بود که شهر از هوا مورد حمله قرار گرفت. در دهه ۱۹۷۰، لین شهر دچار مبارزه بین جنبشهای انقلابی جناب چپ (توده‌ای‌ها، ارتش انقلابی خلق E.R.P و F.A.R) و گروه شبه نظامی جناح راست (اتحاد ضد کمونیست آرژانتین) شد که توسط ایزابل پرون حمایت می‌شد که در سال ۱۹۷۴ پس از مرگ خوآن پرون رئیس جمهور آرژانتین شد. کودتای نظامی سال ۱۹۷۶، به رهبری خورخه رافائل ویدلا، تنها این درگیری را تشدید نمود؛ بین ۱۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ نفر ناپدید شدند، و مردم طی سالهای استقرار گروه‌های مخفی، توسط نظامیان ربوده و کشته می‌شدند. بر اساس برخی برآوردها، تا حدود ۱۰۰۰۰۰ فر در مراکز غیرقانونی بازداشت و اردوگاه‌های متمرکز طی آن سالها نگهداری می‌شدند . تظاهرات ساکت مادرانشان (مادران میدان می) به عنوان تصویری بارز از زحماتی است که آرژانتین طی آن سالها متحمل شده‌است . در دو مناسبت پاپ ژان پاول دوم از این شهر دیدار نموده‌است، یکی در سال ۱۹۸۲، در طی آغاز جنگ فالکلند-مالویناس، و دیدار دوم در سال ۱۹۸۷ که جمعیتی در آن گرد آمده بودند که تاآن زمان، آن شهر به خود ندیده بود. در ۱۷ مارس ۱۹۹۲، بمبی در سفارت اسرائیل در بوینس آیرس منفجر شد که ۲۹ کشته و ۲۴۲ مجروح داشت . انفجار دیگری در ۱۸ ژولای ۱۹۹۴، درساختمان مسکونی چند سازمان یهودی رخ داد که ۸۵ کشته و تعداد بیشتری نیز مجروح به دنبال داشت. در سال ۱۹۹۶، تحت اصلاحات قانون اساسی آرژانتین در سال ۱۹۹۴، این شهر رژیم خودگردان خود را به دست آورد، و اولین انتخابات شهرداری خود را برگزار نمود (عنوان رسمی آن به « رئیس حکومت» تغییر یافت). برنده آن (که بعداً رئیس جمهور شد) فرناندو دلاروآ بود. در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۴، آتش سوزی در تالار کنسرت جمهوری کرومانیون اتفاق افتاد که تقریباً ۲۰۰نفر در آن کشته شدند، و بزرگترین تراژدی غیر طبیعی در تاریخ آرژانتین بود. شهردار آنیبال ایبارا، به دلیل مسئولیتش در قبال غیر اجباری کردن مقررات ایمنی، و نیز به اصطلاح موضع سیساسی متزلزلش توسط قوه مقننه (مجلس) استیضاح| استیضاح شد، و در ۶ مارس ۲۰۰۶ برکنار گردید . معاون وی، خورخه تلرمن که از دسامبر۲۰۰۵ به عنوان شهردار فعالیت می‌کرد، این مقام را برعهده گرفت. در سال ۱۹۹۶، تحت اصلاحات قانون اساسی آرژانتین در سال ۱۹۹۴، این شهر رژیم خودگردان خود را به دست آورد، و اولین انتخابات شهرداری خود را برگزار نمود (عنوان رسمی آن به « رئیس حکومت» تغییر یافت). برنده آن (که بعدها رئیس جمهور شد) فرناندو دلاروآ بود. آنیبال ایبارا، جانشین دلاروزا، در دو انتخابات برنده شد، اما در ۶مارس ۲۰۰۶، در نتیجه آتش سوزی در تالارکنسرت جمهوری کرومانیون که به کشته شدن ۲۰۰نفر انجامید، وی استیضاح شد و نهایتاً برکنار گردید. خورخه تلرمن که تا دسامبر ۲۰۰۵ به عنوان شهردار فعالیت نموده بود، این پست را برعهده گرفت. تاریخچه
طی بیشتر سالهای قرن ۱۹، موقعیت سیاسی این شهر به عنوان یک موضوع حساس حفظ شد. این شهر به عنوان پایتخت ملی برای بسیاری از مردم، قبلاً مرکز ایالت بوینس آیرس شده بود، و به مدت هفت سال از سال ۱۸۵۳ تا ۱۸۶۰، این شهر مرکز ایالات جدا شده بوینس آیرس بود. این موضوع بیشتر در میدان جنگ مطرح شد، تا این که این مسئله در سال ۱۸۸۰ درحالی که این شهر پایتخت اعلام شده ملی| فدرال شدن بوینس آیرس شد، از ایالتی با همین نام جدا شد، و کرسی دولت فدرال گردید، که در آن شهردار توسط رئیس جمهور منصوب شد. امروزه، کاخ سرخ، مرکز دولت ملی و رئیس جمهوری است.دولت و سیاست
هیئت نمایندگان ملی
در بوینس آیرس سنای آرژانتین وجود دارد که توسط سه سناتور (از اوت۲۰۰۶، رودولفو ترانیو، ماریا لیوزامون و ویلما ایبارا) ادره می‌شود. علاوه بر این، شهروندان بوینس آیرسی ۲۵ نفر از نمایندگان ملی را برای مجمع نمایندگان آرژانتین انتخاب می‌نمایند.
این شهر به ۴۸ « بخش » (نقاط حومه) برای مقاصد اداری تقسیم می‌شود. این تقسیم بندی اصولاً بر مبنای « بخش‌هاًی (بلوک‌ها) کلیسای کاتولیک بوده، اما از دهه ۱۹۴۰ تاکنون دچار یک سری از تغییرات شده‌است. طرح جدیدتر شهر را به ۱۵ » بلوک « تقسیم کرده‌است. تعدادی از بارزترین و معروفترین »بخش "ها عبارت‌اند از لابوکا، سان تلمو، رکولتا، پالرمو، و پوئرتو مادرو.
مردم بوینس آیرس به عنوان « ویکت: پورتنیو| پورتنیوس» (بندر نشینان) معروفند، که بر اهمیت عمده تاریخی این بندر در توسعه شهر و کشور اذعان دارد.حومه نشینان آن « بندر نشین» و برخی اوقات «بوینس آیرسی » (نام مردمی ایالت بوینس آیرس) نامیده میشوند.
بخش‌ها
جمعیت
داده‌های سرشماری
بر طبق سرشماری، این شهر درست ۲,۷۷۶,۱۳۸ نفر جمعیت دارد، در حالی که کلانشهر بزرگ‌تربوینس آیرس بیش از ۴/۱۲ میلیون سکنه دارد. جمعیت خود شهر ازاواخر دهه ۱۹۶۰ در اثر نرخ پایین موالید و مهاجرت کند به حومه شهر، راکد مانده‌است.
بیشتر « بندرنشینان» دارای ریشه‌های اروپایی و بطور عمده با اعقاب اسپانیایی و ایتالیایی هستند که بیشتر از گالیچیای (اسپانیا)، نواحی باسک اسپانیا و کالابریایی، لیوریایی، و نواحی پدیمونت و ناپل ایتالیا می‌باشند. دیگر نژادهای اروپایی در آن عباتند از آلمانی، پرتغالی، لهستانی، ایرلندی، فرانسوی، کرواسی و انگلیسی. در دهه ۱۹۹۰، موج کوچکی از مهاجرت از سوی رومانی و اوکراین در آن وجود داشت. اقلیت کوچکی از گروه قدیمی مردم دورگه نیز که حضورشان به روزهای استعماری اسپانیا باز می‌گردد نیز وجود دارند. جمعیت « دورگه» و اسپانیهایی الاصل (دورگه) در شهر بطور عمده درنتیجه مهاجرت هم از ایالات و هم از کشورهای نزدیک همچون بولیوی، پرو و پاراگوئه از نیمه دوم قرن بیستم افزایش یافته‌است. ..... جوامع مهم عربی (بیشتر سوری- لبنانی) و ارمنی نقش مهمی را در بازرگانی و زندگی شهری از شروع قرن بیستم در این شهر داشته‌اند. جمعیت جامعه یهودیان بوینس آیرس، به حدود ۲۵۰هزار نفر می‌رسد که بزرگترین جامعه یهودی در آمریکای لتین است. بیشتر آنها از تیره اشکنازی اروپای غربی، با اقلیت اسپانیایی سفاردیم و بیشتر از اعقاب سوری هستند. اولین جامعه عمده آسیایی| آسیا در بوینس آیرس، ژاپنی‌ها هستند، از جمله تعداد عمده‌ای از اوکیناوا؛ از دهه ۱۹۷۰ جریان مهجرت مهمی از سوی چین و کره به این منطقه وجود داشته‌است (" همچنین نگاه کنید به: آسیایی- آرژانتینی‌ها). مذهب[ویرایش] بیشتر ساکنان آن مسیحیان کاتولیک رمی هستند. بوینس آیرس کرسی اسقفی پایتختی کاتولیک رمی ( که سراسقف آرژانتین است) و نیز چند سلسله مراتب از ارتودوکس شرقی و آنگلیکان است. کلیساهای ,اصالت (نژاد)
این کشور از شمال با برزیل و از غرب با آرژانتین همسایه است. در جنوب شرقی این کشور اقیانوس اطلس قرار دارد.
تقریبا نیمی از جمعیت این کشور در پایتخت و بزرگترین شهر یعنی مونته ویدئو زندگی میکنند. اروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغال کشف شد.
پس از آن مدتی مستعمره اسپانیا بود. در سال ۱۸۲۰ برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در سال ۱۸۲۸ پس از سه سال قیام مردمی به پیروزی رسید و اروگوئه استقلال خود را به دست آورد.
سیاست در اروگوئه
رئیس جمهور در این کشور هم رئیس حکومت است و هم رئیس دولت. او اعضای کابینه را تعیین میکند اما باید از مجلس رای اعتماد بگیرند.
رئیس جمهور و معاون او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب میشوند.
مجلس سنای این کشور ۳۰ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب میشوند.
مجلس نمایندگان ۹۹ کرسی دارد که نمایندگان آن هم با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای پنج ساله تعیین میشوند.
اقتصاد در اروگوئه
تولید ناخالص داخلی در این کشور 19/37میلیارد دلار است که در سال ۲۰۰۷ میلادی رشدی ۷ درصدی داشت. یک میلیون و ۵۸۷ هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل میدهند.
نرخ بیکاری در آن 2/9 درصد است. 4/27درصد از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم 1/8 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل گوشت، برنج، محصولات چرمی، پشم، ماهی و لبنیات است که به کشورهای برزیل (6/15درصد)،آمریکا (7/9درصد)، آرژانتین (1/7درصد)، مکزیک (6/6درصد)، چین (8/5 درصد)، روسیه (4/5 درصد) و آلمان (۵ درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی آن شامل نفت خام و مشتقات نفت، ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، وسایل نقلیه جاده‌ای، کاغذ و پلاستیک است که از کشورهای آرژانتین(۲۱ درصد)،برزیل(7/17 درصد)، آمریکا (1/9 درصد)، چین (4/8درصد)، پاراگوئه (4/7 درصد)، ونزوئلا (8/4 درصد) و نیجریه(4/4 درصد) وارد می‌شود.
مردم اروگوئه
جمعیت این کشور حدود سه میلیون و ۴۷۸ هزار نفر با میانگین سنی ۳۳ سال است. امید به زندگی برای زنان ۸۰ و برای مردان ۷۳ سال است.
حدود3/0درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. ۸۸ درصد از مردم آن سفیدپوستند.
دین ۶۶ درصد از مردم مسیحیت است. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است.
ارتباطات در اروگوئه
در این کشور ۹۸۷ هزار خط تلفن ثابت و دو میلیون و ۳۳۳ هزار خط تلفن همراه وجود دارد.
اروگوئه ۲۷۹ هزار و ۱۱۴ میزبان اینترنتی و ۷۵۶ هزار کاربر اینترنت دارد.
اروگوئه در یک نگاه
| مساحت | ۱۷۶،۲۲۰ کیلومتر مربع |
| جمعیت | ۳،۴۷۷،۷۷۸ نفر |
| پایتخت | مونته ویدئو |
| واحد پول | پزو |
| دامنه اینترنتی | uy. |
| پیش شماره | ۵۹۸+ |
ژاپنی‌ها کشورشان را نیپون کوکو خطاب میکنند که به معنی خاستگاه خورشید است. در حقیقت این کشور شرقی‌ترین کشور جهان (بدون در نظر گرفتن خاک قطب) است.
این کشور با کشورهای چین، کره جنوبی و کره شمالی و روسیه از طریق اقیانوس آرام همسایه است. هرچند این کشور از تعداد زیادی جزیره تشکیل شده است اما بزرگترین جزایر آن «هونشو»، «هوکائیدو» و «شیکوکو» در مجموع 97 درصد از خشکی‌های آن را تشکیل میدهند.
این کشور کوه‌های زیادی دارد که تعداد قابل ملاحظه‌ای از آنها آتشفشانی هستند. به عنوان نمونه کوه فوجی که بلندترین کوه این کشور است ، آتشفشان است.
در عین حال ژاپن کشوری زلزله‌خیز است و سالانه در حدود یک هزار و 500 لرزش زمین در آن روی می‌دهد. به همین دلیل دانش ژاپنی‌ها در مورد زلزله بسیار زیاد است.
با جمعیتی در حدود 128 میلیون نفر، ژاپن دهمین کشور جهان از نظر جمعیت است. مطالعات باستان‌شناسی نشان می‌دهد از دوران پساپارینه سنگی انسان‌ها در جزایر ژاپن زندگی میکردند.
بر اساس دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا، ژاپن یکی از قدرت‌های اصلی اقتصادی جهان است و دومین اقتصاد بزرگ جهان را از نظر تولید ناخالص داخلی دارد. این کشور عضو سازمان ملل متحد، G8، G4 و APEC است.
ژاپن پنجمین بودجه دفاعی جهان را دارد و چهارمین کشور صادرکننده در جهان و ششمین کشور بزرگ وارد کننده است.
در جنگ جهانی اول، ژاپن از متفقین بود و در جنگ جهانی دوم با متفقین می‌جنگید. پس از جنگی درازمدت در اقیانوس آرام، ژاپن بیشتر متصرفات خود را از دست داد و در انتها پس از فروافتادن بمب اتم در هیروشیما و ناکازاکی، ژاپن بدون قید و شرط تسلیم شد.
پس از اشغال توسط آمریکا، با یک برنامه پیگیر توسعه صنعتی به رشد اقتصادی چشمگیری دست یافت و به یکی از بزرگترین اقتصادهای دنیا بدل شد.
سیاست در ژاپن
کشور ژاپن یک کشور امپراتوری است که در حقیقت نخست‌وزیر آن را اداره میکند. با این حال امپراتور به عنوان رئیس کشور در مناسبت‌های سیاسی تاثیرگذار است. در حال حاضر امپراتور ژاپن آکی‌هیتو است.
نهاد قانون‌گذار در ژاپن شورای ملی و مجلس مشاوران(سنا) است. شورای ملی ژاپن 480 عضو دارد که با رای مردم برای دوره‌های چهار ساله انتخاب میشوند.
اعضای مجلس مشاوران 242 نفر هستند که با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله انتخاب میشوند.
نخست‌وزیر ژاپن رئیس دولت در ژاپن است که حکمش به وسیله امپراتور تنفیذ می‌شود.
اقتصاد در ژاپن
به دلیل کوهستانی و آتشفشانی بودن، ژاپن منابع طبیعی اندکی دارد با این حال در سال 2006 میلادی تولید ناخالص داخلی این کشور 218/4 تریلیون دلار بود و پس از آمریکا بیشترین تولید ناخالص داخلی را در جهان داشت.
1/5 درصد از این تولید ناخالص داخلی مربوط به بخش کشاورزی، 6/25 درصد مربوط به بخش صنعت و 73 درصد مربوط به بخش خدمات بود.
نیروی کار این کشور را 57/66میلیون نفر تشکیل میدهند و نرخ بیکاری در این کشور 1/4 درصد است. نرخ تورم در این کشور صنعتی 2/0درصد است.
در بخش صنایع ژاپن به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین کشورها در زمینه تولید اتومبیل، تجهیزات الکترونیکی، ماشین ابزار، فولاد و فلزات غیرآهنی، کشتی‌سازی، صنایع شیمیایی و نساجی و نیز صنایع غذایی فرآوری شده محسوب می‌شود. این کشور دارای چندین شرکت بینالمللی با مارک‌های معتبری همچون تویوتا، هوندا، سونی، نیسان‌وسیتی زن است.
صادرات، بخش عمده‌ای از درآمدهای اقتصادی ژاپن را تشکیل می‌دهد و شامل تجهیزات حملونقل، لوازم موتوری، تجهیزات الکتریکی، مواد شیمیایی و مواد نیمه رسانا است.
مهمترین شرکای تجاری این کشور را آمریکا با 22 درصد، چین با 3/14 درصد، کره جنوبی با 8/7درصد، تایوان با 8/6درصد و هنگ‌کنگ با 6/5 درصد تشکیل میدهند.
واردات ژاپن شامل تجهیزات و ماشین‌آلات، سوخت، مواد غذایی، مواد شیمیایی، منسوجات و مواد اولیه است و شرکای ژاپن در این زمینه چین با 5/20 درصد، آمریکا با 12 درصد، عربستان سعودی با 4/6درصد، امارات متحده عربی با 5/5 درصد، استرالیا با 8/4 درصد، کره جنوبی با 7/4درصد و اندونزی 2/4 درصد است.
مردم ژاپن
میانگین سنی مردم ژاپن 5/43 سال است. در عین حال رشد جمعیت آن منفی است. در نتیجه پیش‌بینی می‌شود اگر اوضاع به همین روال پیش رود جمعیت ژاپن در آینده‌ای نه چندان دور مسن خواهد بود. امید به زندگی در این کشور 02/82سال است.
98/5درصد مردم این کشور را ژاپنی‌ها، 5/0 درصد را کرهای‌ها، 4/0درصد را چینی‌ها و 7/0را بقیه ملیت‌ها تشکیل میدهند. بودایی‌ها و شینتوها 84 درصد مردم این کشور را تشکیل میدهند و بقیه ادیان و مذاهب جمعیتی در حدود 16 درصد این کشور را در بر می‌گیرند.
در ژاپن رسوم و سنن بسیار مهم هستند و به آسانی تغییر نمی‌کنند. به همین دلیل زنان برای ورود به دنیای کار و نیز کسب حقوق مساوی دوران سختی را پشت سر گذاشته‌اند.[فرهنگ، سیاست و زندگی در ژاپن]
در ژاپن سیاستمداران زن نادرند و تنها پنج درصد کرسی‌های قانونگذاری در دست زنان است. حدود 40 درصد زنان ژاپنی بیرون از خانه کار میکنند و اغلب آنها تکنیسین، فروشنده یا کارگران رده پایین هستند.
حدود ۳۰ درصد از زنان ژاپنی تحصیلات دانشگاهی دارند که از این میان اغلب آنها کسانی هستند که دوره دو ساله علوم مذهبی را گذرانده‌اند.
ارتباطات در ژاپن
از نظر ارتباطی ژاپن جزو کشورهای پیشرفته به شما می‌رود. در ژاپن 55میلیون و 155 هزار خط تلفن ثابت وجود دارد و 101 میلیون و 70هزار خط تلفن همراه.[آشنایی با سازمان رادیو و تلویزیون ملی ژاپن (NHK)]
بر اساس آمارهای سال 1999 میلادی 211 ایستگاه تلویزیونی در این کشور وجود دارد.[شبکه انگلیسی‌زبان بینالمللی ژاپن راه‌اندازی شد]
در سال 2007 میلادی میزبانان اینترنتی در این کشور رقمی در حدود 33میلیون و 333 هزار را تشکیل دادند و تعداد کاربران اینترنت در ژاپن 87میلیون و 54 هزار نفر بود.
ژاپن در یک نگاه
| مساحت | 377،873 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 127،433،494 نفر |
| پایتخت | توکیو |
| واحد پول | ین |
| دامنه اینترنتی | jp. |
| پیش شماره | 81+ |
آرژانتین متشکل از مناطق کوهستانی واقع در شته کوه آند، جلگه پامپاس و یک خط ساحلی طولانی است. در سالهای پس از استقلال ، وقایع نامطلوبی ، از جمله بر قراری حکومت‌های متعدد دیکتاتوری، شکست در برابر انگلستان ، از دست دادن جزایر مالویناس و وضعیت نامطلوب اقتصادی در این کشور رخ داده‌اند.
به رغم آنکه آرژانتین از نظر منابع معدنی کشوری غنی محسوب می‌شود و دارای نیروی کار آموزش دیده است. وضعیت اقتصادی این کشور همواره دارای نوسانات بسیاری بوده است.
رکود اقتصادی سال 2001 آرژانتین سبب شد تا نیمی از مردم این کشور با فقر دست و پنجه نرم کنند. آرژانتین یکی از کشورهای جهان است که بدهی‌های خارجی بسیاری دارد و ارزش پول این کشور طی سالها بحران اقتصادی کاهش یافت.
در سال 2003 اقتصاد آرژانتین رو به بهبود رفت و در همین سال نیز صندوق جهانی پول با پرداخت وامی جدید به این کشور موافقت کرد. از آن زمان به بعد آرژانتین به بازپرداخت بدهی‌های خارجی خود روی آورد.
با این حال این کشور همچنان از فقر و از آمار بیکاری بالایی رنج می‌برد و مردم آن همچنان به نتایج ناشی از بهبود وضعیت اقتصادی این کشور طی سالهای اخیر چشم دوخته‌اند.
از نظر سیاسی نیز به این کشور طی سالهای حاکمیت نظامیان، از 1976 تا 1983 آسیب‌های فراوان وارد شده است. در فاصله این سالها دهها هزار نفر از مردم آرژانتین در نبرد‌های موسوم به جنگ کثیف کشته شده‌اند. اجساد بسیاری از افراد ربوده و یا ناپدید شده در این سالها نیز هرگز پیدا نشد.
ویژگی‌های انسانی و اقتصادی
نام کامل: جمهوری آرژانتین
جمعیت:38.2 میلیون نفر
وسعت:2.8 کیلومتر مربع
رییس جمهوری:نستور کرچنر
رییس جمهوری منتخب: کریستینا فرناندس د کرچنر
زبان اصلی:اسپانیایی
دین اصلی:مسیحیت
امید به زندگی:71 سال(مردان)، 78 سال(زنان)
واحد پولی:یک پسو برابر با 100 سنتاوس
صادرات اصلی:مواد غذایی و حیوانات زنده، سوخت‌های معدنی، غلات و ماشین آلات
پسوند اینترنتی: ar
کد تلفن بینالمللی:+54
انگلیس در سواحل شمال‌غربی اروپا قرار دارد و شامل دو جزیره اصلی است. یکی که اسکاتلند، ولز و انگلیس را در خود جای داده و دیگری ایرلند شمالی را.
این کشور با کانال مانش از فرانسه که در غرب آن قرار دارد جدا می‌شود. آب و هوایی نسبتا سرد دارد و پایتخت آن، لندن، لقب مه‌آلود را با خود یدک می‌کشد.
این کشور هنوز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا نپیوسته است. واحد پول آن پوند است و مقیاس‌های وزن و طول آن سیستم غیرمتریک.
دولتمردان آن می‌گویند پیش از آنکه پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا به رفراندوم گذاشته شود باید مجموعه‌ای از اتفاقات اقتصادی در این کشور روی دهد.
انگلیس مجموعه‌ای از فرهنگ‌های متفاوت است. در طول سالهای گذشته افراد زیادی از ملیت‌های گوناگون به ویژه هندی، بنگلادشی و چینی به این کشور مهاجرت کرده‌اند. لندن، بیشتر شبیه به شهری چند ملیتی است تا شهری انگلیسی. با این حال با دور شدن از مراکز بزرگ جمعیتی، هنوز بافت سنتی انگلیسی در این کشور حفظ شده است.
امید به زندگی در این کشور برای زنان 81 سال و برای مردان 76 سال است و دین اصلی آن مسیحیت. 7/2درصد از مردم آن مسلمان هستند.
بر اساس آمارهای سال 2001 میلادی 51 هزار نغر در این کشور مبتلا به ویروس HIV بوده‌اند و کمتر از 500 نفر از آنها بر اثر ایدز جان خود را از دست دادند.
سیاست در انگلیس
در انگلستان دموکراسی پارلمانی حاکم است. البته نظام آن پادشاهی است و ملکه به صورت فرمایشی در بالاترین مکان کشور نشسته است. نخست‌وزیر رئیس دولت و تصمیم‌گیرنده در امور سیاسی است.
ملکه آن در حال حاضر الیزابت دوم است و نخست وزیر آن گردون بروان. این کشور یکی از بزرگترین مستعمرات دنیا را در طول سالیان طولانی داشته و هم‌اکنون 14 منطقه تحت سلطه در دریاهای دور دارد.
انگلیسی‌ها ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: «خورشید هیچ‌گاه در سرزمین بریتانیا غروب نمی‌کند.» که کنایه از مستعمره‌های فراوانشان است.
نخست وزیر انگلیس که رئیس دولت هم است از میان حزب حاکم انتخاب می‌شود. نخست وزیر و کابینه‌اش باید تائید ملکه را هم داشته باشند و معمولا هم ملکه آنها را تائید میکند.
سن قانونی در این کشور 18 سالگی است و از این سن حق رأی به افراد داده می‌شود و مسئولیت‌های قانونی شامل حال آنها می‌شود.
حادثه مرگ پرنسس دایانا، همسر پرنس چارلز، یکی از مهمترین اتفاقات سالهای اخیر در این کشور بود که تاثیراتی هم در اوضاع سیاسی این کشور گذاشت. در جریان این حادثه که در سال 1997 رخ داد علاوه بر پرنسس دایانا،ن دودی الفائد (فرزند مالک فروشگاه‌های زنجیره‌ای هارودز) و هنری پل راننده خودرو جان خود را از دست دادند.
یکی دیگر از اتفاقات مهم سالهای اخیر در این کشور حمله تروریستی هفتم ژوئیه سال 2005 بود.
اقتصاد در انگلیس
زغال سنگ که در صنعت تولید برق به‌کار می‌رود مهمترین ماده معدنی آن است. نفت و گاز طبیعی که در مراکز صنعتی، تجاری و مسکونی به مصرف می‌‌رسند، و منیزیم، فسفات – مس و آنتیموان از دیگر منابع آن است.
سالانه 2.3 میلیارد کیلو وات برق از این کشور به دیگر کشورها صادر می‌شود. (آمارهای سال 2004 میلادی) تولید نفت در این کشور 075/2میلیون بشکه در روز است و مصرف داخلی آن 827/1 میلیون بشکه. روزانه 956/1 میلیون بشکه نفت که به نفت برنت مشهور است از این کشور صادر می‌شود.
انگلیسی‌ها همچنین روزانه 654/1 میلیون بشکه نفت وارد کشورشان میکنند که معمولا همین نفت است که در این کشور برای مصرف داخلی به کار می‌رود.
شرکای تجاری انگلیس در بخش صادرات آمریکا 9/13 درصد، آلمان 9/10درصد،فرانسه 4/10درصد، ایرلند 1/7 درصد، هلند 3/6 درصد،بلژیک 2/5 درصد و اسپانیا 5/4 درصد است.
آنچه انگلیس صادر میکند شامل کالاهای تولیدی، سوخت، مواد شیمیایی و دارویی، غذا، نوشیدنی و تنباکوست.
مهمترین شرکای تجاری انگلیس در بخش واردات آلمان 8/12 درصد، آمریکا 9/8 درصد، فرانسه 9/6درصد، هلند 6/6 درصد، چین3/5درصد، نروژ 9/4 درصد و بلژیک 5/4درصد است.
تولید ناخالص داخلی آن در سال 2006 میلادی بر اساس اعلام بانک جهانی 928/1 تریلیون دلار بود. 75 درصد این تولید در بخش خدمات است و 1/24 درصد آن در بخش صنعت.
سرمایه صندوق ذخیره ارزی آن در سال 2006 میلادی 04/47 بیلیون دلار برآورد شد. 48/30میلیون نیروی کار دارد و نرخ بیکاری در این کشور 9/2 درصد است. 17 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی میکنند.
449 فرودگاه دارد و 16،567 کیلومتر راه‌آهن. انگلیس از نظر سیستم حملونقل جزو کشورهای برتر دنیاست و سیستم متروی شهر لندن گسترده‌ترین متروی جهان است.
پرچم انگلیس
زمینه پرچم این کشور آبی است با صلیب قرمز که نشانه سنت پاتریک، قدیس حامی ایرلند،
است که با نشانه صلیب سفید سنت اندرو، قدیس حامی اسکاتلند تلاقی میکند.
طراحی و رنگ‌های به کار رفته در پرچم این کشور را میتوان در پرچم کشورهای تحت سلطه هم دید.
ارتباطات در انگلیس
33.602 میلیون خط تلفن در این کشور وجود دارد و 69.657 میلیون خط تلفن همراه. 228 کانال تلویزیونی در این کشور برنامه تولید میکند.
دامنه اینترنتی آن uk. است و 5.118 میلیون میزبان اینترنتی در آن فعال است. این کشور جزو کشورهای با خطوط پرسرعت اینترنت در جهان است و 33.534 میلیون کاربر اینترنتی دارد.
انگلیس در یک نگاه
| جمعیت | 60،587،300 نفر |
| مساحت | 244،820 کیلومتر مربع |
| واحد پول | پوند استرلینگ |
| پیش‌شماره | 0044 |
این کشور از غرب با الجزایر و از شرق با لیبی همسایه است. در شمال آن دریای مدیترانه قرار گرفته است. حدود 40 درصد از خاک آن را صحرای بزرگ آفریقا پوشانده است و سبب شده آب و هوای این کشور گرم و خشک باشد. با این حال ساحل شمالی آن نسبتا حاصلخیز و پوشیده از جنگل است. در سده هفتم میلادی، اعراب این سرزمین را فتح کردند. در قرن نوزدهم، فرانسه و انگلیس،شروع به دخالت در امور این کشور کردند و سرانجام فرانسه، براساس پیمان باردو که در سال 1881 میلادی بسته شد، تونس را مستعمره خود کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم، ارتش آلمان برای تقویت پایگاه متحدین در شمال آفریقا، در تونس نیرو پیاده کرد. در سال 1943 نیروهای ارتشآلمان از تونس عقب‌نشینی کردند و تونس به کنترل متفقین درآمد. کشور تونس طی پیمان پاریس که در سال 1956 امضا شد، استقلال خود را به دست آورد. سیاست در تونس حکومت این کشور، جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری است. رئیس جمهور که رئیس حکومت است با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود و محدودیتی برای انتخاب مجددش وجود ندارد. نخست وزیر رئیس دولت و کابینه است که رئیس جمهور او را تعیین میکند. مجلس ملی (النواب) این کشور 189 کرسی دارد که نمایندگانش برای دوره‌ای پنج ساله با رای مردم انتخاب میشوند. مجلس مشاوران 126 کرسی دارد که برای دوره‌ای شش ساله انتخاب میشوند. اقتصاد در تونس تولید ناخالص داخلی این کشور 16/77 میلیارد دلار است. سه میلیون و 591 هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در این کشور 9/13 درصد است. 4/7 درصد از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال 2007 میلادی نرخ تورم در این کشور 9/2 درصد بود. محصولات صادراتی آن شامل پوشاک، منسوجات، محصولات کشاورزی، محصولات مکانیکی، فسفات و مواد شیمیایی، هیدروکربن‌ها و تجهیزات الکترونیکی است که به کشورهای فرانسه (9/28 درصد)، ایتالیا (4/20 درصد)، آلمان (6/8 درصد)، اسپانیا (1/6 درصد) و لیبی (4/9 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی این کشور شامل منسوجات، ماشین‌آلات و تجهیزات، هیدروکربن‌ها، مواد شیمیایی و مواد غذایی است که از کشورهای فرانسه (25 درصد)، ایتالیا (9/21 درصد)، آلمان (7/9درصد) و اسپانیا (9/4 درصد) صادر می‌شود. مردم تونس جمعیت این کشور حدود 10 میلیون و 383 هزار نفر با میانگین سنی 29 سال است. امید به زندگی برای زنان 77 و برای مردان 74 سال است. کمتراز 1/0درصد از مردم این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. 98 درصد از مردم آن از نژاد عرب هستند. زبان رسمی تونس، عربی استاندارد است، اما تونسی‌ها با گویش ویژه‌ای از عربی سخن می‌گویند که به گویش کاربردی در مالت نزدیک است. زبان فرانسه نیز کاربرد دارد. 98 درصد از مردم مسلمان و یک درصد مسیحی هستند. ارتباطات در تونس در این کشور یک میلیون و 268 هزار خط تلفن ثابت و هفت میلیون و 339 هزار خط تلفن همراه وجود دارد. تونس یک میلیون و 163 هزار میزبان اینترنتی و یک میلیون و 295 هزار کاربر دارد. تونس در یک نگاه
مساحت
163،610 کیلومتر مربع
جمعیت
10،383،577 نفر
پایتخت
تونس
واحد پول
دینار
دامنه اینترنتی
tn.
پیش شماره
216+
بلژیک با هلند، آلمان، لوکزامبورگ و فرانسه همسایه است و همچنین یکی از بنیانگذاران پیمان آتنلانتیک شمالی (ناتو) است. بروکسل پایتخت این کشور، مقر اصلی اتحادیه اروپا است.
آب و هوای معتدل و مرطوب و پربارانی دارد و سرزمینی کم ارتفاع است که جلگه‌ها بیش از نیمی از آن را پوشانده‌اند.
بلژیک برای سالیان متمادی جزو خاک کشورهایی چون فرانسه، هلند و اسپانیا بود. سرانجام در سال 1830 برای نخستین بار استقلال یافت.
در نیمه دوم قرن نوزدهم صنایع بلژیک پیشرفت فراوانی کرده و فکر ایجاد مستعمره نخستین بار توسط لئوپولد دوم، پادشاه آن زمان بلژیک به مرحله اجرا درآمد و کنگو، رواندا و بروئنی به تدریج جزو مستعمرات بلژیک شدند.
کنگو تا سال 1960 مستعمره بلژیک بود. کشورهای رواندا و برونئی هم تا سال 1962 میلادی مستعمره بلژیک بودند.
در سال 1994 میلادی، پس از تغییر قانون اساسی این کشور دارای یک دولت فدرال شد. در قانون اساسی این کشور بلژیک کشوری فدرال توصیف شده که از سه جامعه فلاندرز زبان، آلمانی زبان و فرانسه زبان تشکیل شده است.
این کشور به سه منطقه تقسیم شده است: فلندر در شمال که مردمان آن به زبان هلندی صحبت میکنند؛ والونیا در جنوب که فرانسه زبان‌ها در آن زندگی میکنند و بروکسل که زبان‌های هلندی و فرانسه هر دو زبان رسمی هستند. در بخش والونیا 70 هزار آلمانی زبان زندگی میکنند.
سیاست در بلژیک
پادشاه بلژیک آلبرت دوم است اما قدرت سیاسی محدودی دارد. در نظام بلژیک، نخست‌وزیر رئیس دولت است. این کشور دو مجلس سنا و شورای نمایندگان دارد.
هرکدام از جوامع و مناطق بلژیک بنا به وضعیت حقیقی و حقوقی خود، از نظر قانونگذاری و اجرای قانون به صورت مستقل عمل میکنند. به همین خاطر شورایی متشکل از رؤسای قانونی جوامع و مناطق وجود دارد که قوانین یکسانی را برای همه کشور تصویب میکند.
هرکدام از سه جامعه بلژیک مسئولیت مسائل فرهنگی، آموزشی، زبانی و امور انسانی منطقه خود را دارند. مناطق سه گانه هم مسئولیت اقتصاد، انرژی، حملونقل و خدمات دولتی، برنامه‌ریزی شهری را به عهده دارند.
کاری که دولت فدرال انجام می‌دهد تنظیم روابط خارجی، مسائل حقوقی و اموردفاعی است. دولت فدرال همچنین مسئولیت وضع قوانین کلی و تعیین خط مشی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور را نیز به عهده دارد.
به گزارش بی.بی.سی تنش بین دو گروه زبانی فرانسه و هلندی گاهی بالا می‌گیرد و گروه دست‌راستی هلندی خواهان استقلال منطقه فلندر می‌شود. با این حال رای‌گیری‌ها نشان می‌دهد اغلب بلژیکی‌ها طرفدار دولت فدرال هستند.
اقتصاد در بلژیک
بلژیک در یک منطقه بسیار صنعتی واقع شده است. اقتصاد بلژیک بر پایه بخش خصوصی می‌چرخد. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2006 میلادی 5/342 میلیارد دلار بود. نرخ تورم در این کشور 8/1 درصد است.
4/9میلیون نفر نیروی کار دارد که یک درصد آنها در بخش کشاورزی، 5/24درصد در بخش صنعت و 74 درصد در بخش خدمات مشغول به کار هستند. نرخ بیکاری در این کشور 1/8 درصد است و چهار درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی میکنند.
صادرات بلژیک شامل ماشین آلات، مواد شیمیایی، الماس، آهن و مواد غذایی است که به کشورهای آلمان (7/19 درصد)، فرانسه (9/16 درصد)، هلند (12 درصد)، انگلستان (9/7درصد)، آمریکا (2/6 درصد) و ایتالیا (2/5 درصد) صادر شده است.
واردات به این کشور شامل ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، الماس (تراش‌نخورده)، مواد غذایی، محصولات نفتی و تجهیزات حملونقل است که از کشورهای هلند (3/18 درصد)، آلمان (3/17 درصد)، فرانسه (2/11 درصد)، انگلیس (6/6 درصد)، ایرلند (7/5درصد) و آمریکا (4/5 درصد) وارد می‌شود.
مردم بلژیک
جمعیت این کشور 10 میلیون و 392 هزار و 226 نفر در سال 2007 میلادی بود که میانگین سنی آنها 1/41 سال است. امید به زندگی در بلژیک 92/78 سال است.
قانون اساسی بلژیک بر جدایی دین ازسیاست و دولت از کلیسا تاکید کرده است. به همین دلیل در کشور بلژیک دین رسمی وجود ندارد ولی کلیسای کاتولیک دربیشتر نقاط کشور نمایندگی دارد.
بر اساس آمارهای رسمی در سال 2003 میلادی 2/0درصد از مردم این کشور به بیماری ایدز مبتلا بودند.
ارتباطات در بلژیک
در بلژیک 4.719 میلیون خط تلفن ثابت وجود دارد و 9.66 خط تلفن همراه. 25 ایستگاه تلویزیونی در آن فعال است. بلژیک بر خلاف دیگر کشورهای اروپایی یک رسانه واحد دولتی ندارد، بلکه رسانه دولتی آن به دو بخش تقسیم می‌شود که هر یک رادیو و تلویزیون خود را دارد.
95 درصد از بلژیکی‌ها از تلویزیون‌های کابلی استفاده میکنند که از این نظر رتبه اول را در دنیا دارند. سیستم تلویزیونی بلژیک قرار است تا سال 2011 میلادی به سیستم دیجیتال تبدیل شود.
3.195 میلیون میزبان اینترنتی در سال 2007 میلادی در این کشور فعال بودند و 4.8 میلیون نفر از اینترنت استفاده میکردند.
بلژیک در یک نگاه
| مساحت | 30،528 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 10،584،534 نفر |
| پایتخت | بروکسل |
| واحد پول | یورو |
| دامنه اینترنتی | be. |
| پیش شماره | 32+ |
این کشور از شمال با مجارستان، از شرق با رومانی و بلغارستان، از غرب با مونته‌نگرو،کرواسی و بوسنی و هرزگوین و از جنوب با آلبانی و مقدونیه همسایه است. مردمان این بخش از جهان از نژاد اسلاو بودند. اینان در این گوشه اروپا نشستند و پس از چندی فرمانروایی تزارهای صربستان را ساختند. عثمانیان در حمله به اروپا واپسین تزار صرب را کشتند و آنگاه تا زمان چیرگی امپراتوری اتریش- مجار این سرزمین در چنگ آنان بود. تنها پس از جنگ جهانی یکم بود این سرزمین با رژیم پادشاهی اعلام استقلال کرد ولی در سالهای جنگ جهانی دوم به دست آلمان‌ها افتاد. پس از جنگ نیز به بلوک شرق پیوست و با سرزمین‌های بوسنی و هرزگوین، کرواسی، کوزوو، مقدونیه،اسلوونی و مونته‌نگرو فدراسیون یوگسلاوی را ساختند که پس از فروپاشی شوروی و بلوک شرق از هم پاشید. در ۳ ژوئن ۲۰۰۶ و در پی اعلام استقلال مونته‌نگرو این فدراسیون به طور کل ملغی شد. سیاست در صربستان حکومت در صربستان از نوع جمهوری است که در آن رئیس جمهور، رئیس حکومت است. صربستان در سال 2006 میلادی دو رفراندوم برگزار کرد. یکی در 28 اکتبر و دیگری 29 اکتبر. این رفراندوم‌ها به دوران میلوشویچ در این کشور پایان دادند. تاکنون دو بار انتخابات پارلمانی در این کشور در 21 ژوئن سال 2007 برگزار شد. کوزوو بخشی از صربستان است که از سال 1999 میلادی تحت نظارت سازمان ملل متحد اداره می‌شود. این بخش خودگردان از سال 1993 درگیر ناآرامی‌هایی بود. ارتش جدایی طلب در این بخش شورش کردند و تلاش کردند کوزوو را از صربستان جدا کنند. با دخالت نیروهای سازمان ملل متحد و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) آرامش نسبی به منطقه بازگشت. موضوع نامزدی صربستان در اتحادیه اروپا نیز در اول مارس 2012 به تصویب سران این اتحادیه رسید. اقتصاد در صربستان تولید ناخالص داخلی صربستان 89/56میلیارد دلار است که 5/63درصد آن در بخش خدمات تولید می‌شود. نیروی کار این کشور 2میلیون و 961 هزار نفر است و نرخ بیکاری در آن8/18 درصد. مشکلات اقتصادی و جنگ‌های داخلی در این کشور سبب شده 30 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی کنند. نرخ تورم در این کشور 9/8 درصد است. محصولات صادراتی این کشور شامل مواد تولیدی، غذا و حیوانات زنده و ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل است. مهمترین محصولات کشاورزی این کشور گندم، ذرت، آفتابگردان، گوشت و شیر است. مردم صربستان جمعیت این کشور 10 میلیون و 150 هزار و 256 نفر است. میانگین سنی جمعیت در این 82/9درصد از مردم آن صرب، 9/3 درصد مجار، 4/1درصد رومانیایی، 1/1 درصد یوگسلاو، 8/1درصد بوسنیایی و 9/0 درصد مونته‌نگرویی هستند. زبان رسمی این کشور صربیایی است. ارتباطات در صربستان بعد از پایان دوران میلوشویچ در صربستان آزادی نسبی برای مطبوعات به دست آمد. برنامه‌هایی نیز برای خصوصی‌سازی رادیو و تلویزیون در این کشور اجرا شد و بر اساس آن چند شبکه تلویزیونی و رادیویی خصوصی راه‌اندازی شد. دو میلیون و 719 هزار خط تلفن ثابت در این کشور وجود دارد و شش میلیون و 644 هزار خط تلفن همراه. یک میلیون و 400 هزار نفر در این کشور کاربر اینترنت هستند. صربستان در یک نگاه
کشور 3/37 سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 86/77سال و برای مردان 49/72 سال است.
مساحت
88،361 کیلومترمربع
جمعیت
10،150،265 نفر
پایتخت
بلگراد
واحد پول
دینار صربستان
دامنه اینترنتی
rs.
پیش‌شماره
381+
لهستان از غرب با آلمان، از جنوب با جمهوری چک و اسلواکی، از شرق با اوکراین، بلاروس ولیتوانی و از شمال با روسیه و دریای بالتیک همسایه است.
نام بینالمللی جمهوری خلق لهستان پولند (Poland) و نام محلی آن پولسکا است. می‌گویند بیش از هزار سال پیش در سرزمین کنونی لهستان قومی زندگی می‌کرد که به نام «له» مشهور بود.
وقتی نخستین بار در لهستان دولت مستقلی تشکیل شد نام این کشور را از نام این قوم گرفتند. البته بعدها این کشور نام قوم پولنی که آنها هم در این کشور می‌زیستند، را برای خود برگزید.
لهستان کشوری است که کوه‌های اندکی دارد و در عوض آب فراوان در آن یافت می‌شود. همچنین آب و هوای لهستان اقیانوسی است. زمستان‌ها سرد و طاقت فرساست. درجه حرارت در تابستان تا 33 درجه بالای صفر می‌رسد.
اولین خاندان سلطنتی لهستان خاندان «پیاست» است. این خاندان مدت چهارصد سال یعنی از قرن دهم تا 1370میلادی در لهستان سلطنت کرد.
درژوئن سال 1941 آلمان تمام خاک لهستان را اشغال کرد .در طول جنگ دوم جهانی شش میلیون لهستانی که نیمی از آنها یهودی بودند، کشته شدند و بیش از 5/2 میلیون نفر نیز به کار اجباری گرفته شدند.
تمام خاک لهستان در اوائل سال 1945 به دست روسیه (شوروی سابق) افتاد. از این زمان به بعد لهستان توسط حزب کمونیستی کارگران متحد که کاملا دنباله‌رو حزب کمونیست شوروی بود، اداره شد.
در 28 ژوئن سال 1956 اولین بحران کارگری ضدکمونیستی جهان در شهر پزنان لهستان روی داد. با گران شدن اجناس در سال 1980، اعتصاب کارگران شروع شد. این اعتصاب سرآغاز بزرگترین تحولات این کشور درقرن جاری شد.
با اوج گرفتن اعتصابات سرانجام دولت کمونیستی در سیزدهم دسامبرسال 1981 اعلام وضع جنگی و فوق‌العاده کرد و یک شورای نظامی قدرت مطلقه را در دست گرفت. به تدریج از آغاز سال 1982 از شدت حکومت نظامی کاسته شد تا اینکه در سال 1983 حکومت نظامی لغو شد.
لهستان در سال 2004 به عضویت اتحادیه اروپا درآمد. این کشور عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیز هست.
سیاست در لهستان
رئیس جمهور در هلند رئیس حکومت است. مهمترین وظایف او معرفی نخست‌وزیر به پارلمان، اعلان جنگ و صلح،تعیین سفرا است. رئیس جمهور همچنین قدرت و اختیار دارد که در هر زمان هر دو مجلس لهستان را منحل کند.
نخست وزیر ریاست هیات وزیران را بر عهده دارد. او باید وزیرانش را به مجلس معرفی کند و از مجلس رای اعتماد بگیرد.
مجلس شورای ملی لهستان 460 کرسی دارد که برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب میشوند. مجلس ملی را هیأت رئیسه با کمک ارگانی به نام شورای مشورتی اداره میکند.
هیات رئیسه شامل رئیس جمهور و چهار نفر معاون است که تمامی آنها از میان نمایندگان مردم انتخاب میشوند.
مجلس علاوه بر قانونگذاری و تعیین وزرا وظیفه انتخاب رئیس جمهور از میان کاندیداها را هم دارد.
اقتصاد در لهستان
تولید ناخالص داخلی لهستان 6/264میلیارد دلار است که رشدی 5/6درصدی را در سال گذشته میلادی تجربه کرده است.
17 میلیون و 100 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند و نرخ بیکاری در آن 8/12 درصد است. نرخ تورم در لهستان 1/2 درصد است.
محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، تولیدات کارخانه‌ای، حیوانات زنده و مواد غذایی است که از کشورهای آلمان (2/27 درصد)، ایتالیا (6/6 درصد)، فرانسه(2/6 درصد)، انگلیس (7/5 درصد)، جمهوری چک (6/5درصد) و روسیه (3/4 درصد) وارد می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، تولیدات کارخانه‌ای، سوخت، مواد معدنی، روان‌سازهای صنعتی و مواد مرتبط است که از کشورهای آلمان (29 درصد)، روسیه (6/9 درصد)، ایتالیا (4/6 درصد)، هلند (7/5 درصد) و فرانسه (4/5 درصد) وارد این کشور می‌شود.
مردم لهستان
جمعیت این کشور 38 میلیون و 518 هزار و 241 نفر است که میانگین سنی آنها 3/37سال است. رشد جمعیت در لهستان منفی است.
امید به زندگی در بدو تولد برای زنان در این کشور 44/79سال و برای مردان 18/71سال است. براساس آمارهای سال 2001 میلادی 1/0 درصد از مردم آن یعنی جمعیتی در حدود 14 هزار نفر به بیماری ایدز مبتلا هستند.
96/7 درصد از جمعیت این کشور را لهستانی‌ها، 4/0 درصد را آلمانی‌ها، 1/0درصد را بلاروسی‌ها و 1/0 درصد را اوکراینی‌ها تشکیل میدهند.
بیش از 90 درصد از جمعیت لهستان مسیحی هستند. زبان رسمی این کشور لهستانی است.
ارتباطات در لهستان
شبکه‌های رادیو و تلویزیونی در لهستان بازار خوبی دارند و حتی شبکه‌های خبری خارجی هم در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
پرتیراژترین روزنامه لهستان روزنامه گازتا ویبورچا یا انتخابات است.
در لهستان 11 میلیون و 475 هزار خط تلفن ثابت در این کشور وجود دارد و 36 میلیون و 746 هزار خط تلفن همراه.
پنج میلیون و 681 هزار میزبان اینترنتی در این کشور فعال است و 11 میلیون کاربر اینترنتی در این کشور وجود دارد.
لهستان در یک نگاه
| مساحت | 312،685 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 38،518،241 نفر |
| پایتخت | ورشو |
| واحد پول | زلوتی |
| دامنه اینترنتی | pl. |
| پیش‌شماره | 48+ |
این کشور از شمال با اسلوونی و مجارستان، از شمال‌غرب با صربستان، از شرق با بوسنی و هرزگوین، از جنوب شرق با مونته‌نگرو و از جنوب با دریای آدریاتیک همسایه است. کرواسی در انتظار عضویت در اتحادیه اروپا است. این کشور عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)و عضو موقت شورای امنیت سازمان ملل متحد برای سالهای 2008 و 2009 است. سراسر سواحل دریای آدریاتیک آب و هوای مدیترانه‌ای دارد. در بهار و پاییز هوای سواحل معتدل است، در حالی که زمستان سرد و برفی در مناطق مرکزی و شمالی حاکم می‌شود. دمای معمول در ماه‌های دی و بهمن بین صفر تا 20 درجه سانتیگراد است و در مرداد و شهریور بین 19 تا 23 درجه. سیاست در کرواسی در فاصله سالهای 1990 تا 2000 میلادی قدرت در این کشور در دست رئیس‌جمهور بود اما از این سال حکومت این کشور برپایه دموکراسی پارلمانی طراحی شد. رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای پنج ساله تعیین می‌شود. رئیس جمهور در این کشور رئیس نیروهای نظامی است. مجلس کرواسی قوه قانونگذاری این کشور است و تعداد کرسی‌های آن بین 100 تا 160 است. نمایندگان این مجلس برای دوره‌ای پنج ساله با رای مردم انتخاب میشوند. نخست‌وزیر رئیس دولت و کابینه در کرواسی است. این کشور 14 وزارتخانه دارد. اقتصاد در کرواسی تولید ناخالص داخلی کرواسی 44/69میلیارد دلار است که در سال گذشته میلادی رشدی 5/6درصدی داشت. نیروی کار این کشور یک میلیون و 714 میلیون نفر است و نرخ بیکاری در آن 8/11 درصد. در حدود 11 درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنندو نرخ تورم در این کشور2/ 2درصد است. محصولات صادراتی این کشور شامل تجهیزات حمل و نقل، منسوجات، مواد شیمیایی، مواد غذایی و سوخت است که به کشورهایایتالیا (1/23درصد)، بوسنی و هرزگوین(7/12 درصد)، آلمان (4/10 درصد)، اسلوونی (3/8 درصد) و اتریش (1/6 درصد) صادر می‌شود. واردات کرواسی شامل ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی، سوخت و روان‌کننده‌های صنعتی است که از کشورهای ایتالیا (7/16 درصد)، آلمان (5/14 درصد)، روسیه (7/9 درصد)، اسلوونی (8/6 درصد)، اتریش (4/5درصد) و چین (3/5 درصد) وارد می‌شود. مردم کرواسی جمعیت این کشور چهار میلیون و 493 هزار و 312 نفر است که میانگین سنی آنها 6/40سال است. رشد جمعیت در کرواسی منفی است. امید به زندگی برای زنان در این کشور 75/78 سال و برای مردان 26/71سال است. کمتر از 1/0 درصد از مردم این کشور به بیماری ایدزمبتلا هستند. 87/8درصد از مردم این کشور مسیحی کاتولیک، 4/4درصد مسیحی ارتودوکس و 3/1 درصد از آنها مسلمان هستند. زبان رسمی این کشور کرواسی است. ارتباطات در کرواسی در این کشور یک میلیون و 832 هزار خط تلفن ثابت وجود دارد و چهار میلیون و 470 هزار خط تلفن همراه. کرواسی همچنین 261 هزار و 954 میزبان اینترنت و یک میلیون و 576 هزار کاربر دارد. کرواسی در یک نگاه
مساحت
56،542 کیلومتر مربع
جمعیت
4،493،312 نفر
پایتخت
زاگرب
واحد پول
کونا
دامنه اینترنتی
hr.
پیش شماره
385+
بلیز کم جمعیت‌ترین و کوچک‌ترین کشور منطقه آمریکای مرکزی به حساب می‌آید. این کشور از شمال با مکزیک و از غرب و جنوب با گواتمالا همسایه است. در شرق این کشور دریای کارائیب قرار دارد. این کشور در دوره‌های مختلف تحت حکومت اسپانیا و بعد هم انگلیس بود. در سال ۱۹۸۱ از انگلیس استقلال یافت. این کشور جزو کشورهای مشترک‌المنافع است. گردشگری مهمترین منبع درآمد خارجی این کشور است. در این کشور مناظر طبیعی زیبا و بازمانده‌های تاریخی از دوره مایاها را میتوان یافت. در عین حال این کشور به مرکزی برای داد و ستد مواد مخدر نیز تبدیل شده است و به همین دلیل جنایات و قتل‌های زیادی در آن روی می‌دهد. سیاست در بلیز رئیس حکومت در این کشور به طور رسمی ملکه انگلیس است که نمایندگی از او را فرماندار کل به عهده دارد. نخست وزیر رئیس دولت است. رهبر حزب پیروز در انتخابات مجلس ملی به عنوان نخست وزیر انتخاب می‌شود. قوه قانونگذاری این کشور از دو بخش تشکیل شده است. مجلس سنا ۱۲ کرسی دارد و نمایندگان آن را فرماندار کل تعیین میکند. مجلس ملی این کشور ۳۱ کرسی دار. نمایندگان این مجلس با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب میشوند. اقتصاد در بلیز تولید ناخالص داخلی در این کشور 444/2میلیارد دلار است. ۱۱۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در این کشور 4/9 درصد است. 5/33 درصد از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در این کشور سه درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل شکر، موز، مرکبات، البسه، ماهی، شیره قند و چوب است که به کشورهای آمریکا (9/33درصد)، انگلیس (6/33درصد) و ساحل عاج(7/3 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، کالاهای تولیدی کارخانه‌ای، سوخت، مواد شیمیایی، دارو، مواد غذایی، نوشیدنی‌ها و تنباکو است که از کشورهای آمریکا (7/35 درصد)، مکزیک (۱۳ درصد)، کوبا (۷.۷ درصد)، گواتمالا (2/7 درصد) وچین (3/4 درصد) وارد می‌شود. مردم بلیز جمعیت این کشور حدود ۳۰۱ هزار نفر با میانگین سنی ۲۰ سال است.امید به زندگی برای زنان ۷۰ و برای مردان ۶۶ سال است. 2/4درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. دین اغلب مردم این کشور مسیحی است. زبان رسمی آن انگلیسی است با این حال تنها چهار درصد از مردم به آن سخن می‌گویند و نزدیک به نیمی از مردم به اسپانیایی صحبت میکنند. ارتباطات در بلیز در این کشور ۳۳ هزار و ۹۰۰ خط تلفن ثابت و ۱۱۸ هزار و ۳۰۰ خط تلفن همراه وجود دارد. بلیز یک هزار و ۹۴۲ میزبان اینترنتی و ۳۴ هزار کاربر اینترنت دارد. بلیز در یک نگاه
بلیز کشوری است در امریکای مرکزی که مردم آن عمدتا از مهاجران انگلیسی هستند
مساحت
۲۲،۹۶۶ کیلومتر مربع
جمعیت
۳۰۱،۲۷۰ نفر
پایتخت
بلموپان
واحد پول
دلار
دامنه اینترنتی
bz.
پیش شماره
۵۰۱+
کشور پادشاهی عربستان سعودی در منطقه خاورمیانه واقع شده و به دلیل واقع شدن کعبه در آن مورد توجه مسلمانان جهان است.
این کشور از شمال غرب با اردن، از شمال و شمال شرق با عراق، از شرق با کویت، قطر،بحرین و امارات متحده عربی ، از جنوب شرق با عمان و از جنوب با یمن همسایه است. این سرزمین از زمان بنا شدن خانه خدا بوسیله حضرت ابراهیم مورد توجه خداپرستان بوده است. این سرزمین با ظهور خاتم الانبیاء حضرت محمد (ص) مرکز پایه‌گذاری تمدن جهانی بسیار عظیمی شد. در زمان حیات حضرت محمد (ص) اولین نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته برقرار شد. این سرزمین به دلیل ویژگی‌های خاصی مانند وجود محیط وحی، خانه خدا، روضه مطهر حضرت رسول (ص)، قبله‌گاه مسلمین، شعب ابوطالب، کوه صفا و مروه، حجر اسماعیل، قبرستان بقیع، عرفات و منی و... نزد مسلمین ارزش والائی دارد و همه ساله میلیون‌ها مسلمان برای زیارت به این سرزمین مسافرت میکنند.
آب و هوای عربستان عموما گرم و دمای هوا در طول روز بالاست و غالبا تغییر آب و هوا طی روز شدید است. در شب هوا معتدل و اغلب سرد است. این سرزمین در معرض خشکسالی‌های ادواری است که ممکن است از ۱۰ تا ۳۰ سال طول بکشد. مدینه در 500 کیلومتری شمال مکه، در زمین همواری بین دو کوه احد و عیر قرار گرفته و آب و هوای گرم و خشکی دارد. این شهر در عصر جاهلیت یثرب نام داشت که با ورود پیامبر اکرم (ص) به آن, مدینه النبی نام گرفت. کوه احد در شما مدینه قرار دارد. مکه معظمه قبله‌گاه مسلمانان سراسر جهان و دارای اماکن مقدس بسیاری است. عربستان سعودی در سال 1932، از انگلستان استقلال یافت. این کشور عضو اتحادیه عرب، کنفرانس اسلامی، اوپک و بانک جهانیاست. سیاست در عربستان حکومت کشور عربستان پادشاهی است. در این کشور مجلس قانونگذاری وجود نداشته و هیئت وزیران انتصابی که عمدتا ازمیان شاهزادگان انتخاب میشوند نوعی واحد قانونگذاری را تشکیل میدهند. شخص پادشاه، خود، نخست وزیر، فرمانده کل نیروهای مسلح، رئیس شورای عالی دانشگاه‌ها، رئیس شورای عالی نفت و رئیس دانشگاه اسلامی مدینه منوره است. کشور عربستان از قسمت‌هایی متشکل شده که هر قسمت زیر نظر یک «امیر» اداره شده و این «امرا» هستند که پاسخگوی پادشاه کشورند. پادشاه رئیس رسمی کشور است که مسئولیت خود را به کمک شورای وزیران به انجام می‌رساند. در سیستم جدید حکومتی کشور، مجلسی تحت عنوان «مجلس الشورای» متشکل از 60 عضو وجود دارد. هر «امیر» نیز از شورای مشاوره 10 نفره برخوردار است که در اتخاذ تصمیمات یاریش میکنند. اقتصاد در عربستان تولید ناخالص داخلی در این کشور 6/564 میلیارد دلار است. شش میلیون و ۵۶۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در این کشور ۱۳ درصد است. البته این آمار تنها شامل مردان است و زنان در این آمارگیری‌ها لحاظ نشده‌اند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در این کشور 1/4درصد بود. عربستان از بزرگترین صادرکنندگان نفت و گاز جهان است. این کشور در سال ۲۰۰۷ به طور میانگین روزانه ۱۱ میلیون بشکه نفت تولید کرد که نزدیک به ۹ میلیون بشکه از آن را صادر می‌کرد. محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی است که به کشورهای آمریکا (8/16 درصد)، ژاپن (1/16درصد)، کره جنوبی (3/10 درصد)، چین (8/7 درصد) و تایوان (8/4 درصد) صادر میکند. محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد غذایی، مواد شیمیایی، وسایل نقلیه موتوری و منسوجات است که از کشورهای آمریکا (6/12 درصد)، چین (3/9 درصد)، آلمان (8/8درصد)، ژاپن (1/8 درصد)، ایتالیا (1/5درصد)، انگلیس (5/4 درصد) و کره جنوبی (1/4 درصد) وارد می‌شود. مردم عربستان جمعیت این کشور حدود ۲۸ میلیون و ۱۶۱ هزار نفر با میانگین سنی5/21 سال است. امید به زندگی در این کشور برای زنان ۷۸ و برای مردان ۷۴ سال است. حدود 1/0 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. ۹۰ درصد از مردم این کشور عرب هستند. دین رسمی این کشور اسلام است و ۱۰۰ درصد مردم آن را مسلمانان تشکیل میدهند. زبان رسمی عربستان عربی است. ارتباطات در عربستان سعودی در این کشور جهاز میلیون و ۵۰۰ هزار خط تلفن ثابت و ۲۸ میلیون و ۳۸۱ هزار خط تلفن همراه وجود دارد. عربستان سعودی ۱۸ هزار و ۳۶۹ میزبان اینترنتی و 4 میلیون و ۷۰۰ هزار کاربر اینترنت دارد. عربستان سعودی در یک نگاه
مساحت
۲،۱۴۹،۶۹۰ کیلومتر مربع
جمعیت
۲۸،۱۶۱،۴۱۷ نفر
پایتخت
ریاض
واحد پول
ریال
دامنه اینترنتی
sa.
پیش شماره
۹۶۶+
دانستنیهای جالب کره زمین
خورشيد را 9 سياره احاطه كرده‌اند كه در بين آنها كره زمين از نظر فاصله با خورشيد، سومين كره است و از چهار سياره داخلي بزرگتر است.
از پنج سياره بيروني، چهار تاي آنها از كره زمين بزرگتر هستند. زمين در مداري گردش مي‌كند كه هيچ وقت از 5/91 ميليون مايل به خورشيد نزديك‌تر نمي‌شود و از 5/94 ميليون مايل دورتر نمي‌شود.
جالب‌تر اينجا است كه اين مدار تقريباً دايره مانند است و اگر غير از اين بود زندگي روي كره زمين غير ممكن مي‌شد زيرا حيوانات و گياهان در زمستان از سرما يخ مي‌زنند و در تابستان از گرما كباب مي‌شدند.
زمين در مقايسه با كائنات يك كره جوان و جديد است با اين حال زمين حدود 5/4 هزار ميليون سال عمر دارد. كشف اين موضوع از بررسي‌هاي انجام شده توسط راديواكتيو كه در تعيين عمر سنگ‌ها از آن استفاده مي‌شود، به دست آمده است.
تمامي عناصر راديواكتيو همانند اورانيوم كه براي عكس العمل تعيين شده به كار مي‌رود، به عناصر مختلف در ميزان ثابتي، تغيير شكل مي‌دهند.
به وسيله اندازه گرفتن اين دو، يعني مقدار عنصر راديواكتيو اصلي و عنصر راديواكتيو تغيير شكل يافته، مي‌توان عمر تشكيل سنگ را حساب كرد. قديمي‌ترين سنگ‌هايي كه تا كنون به دست آمده‌اند حدود 3 هزار ميليون سال عمر داشته‌اند ولي به طور يقين زمين سال‌هاي طولاني قبل از اين كه سطح سنگ‌ها شروع به تشكيل يافتن كنند، وجود داشته است.
اگر چه ستاره شناسان و سياره شناسان چندين تئوري درباره چگونگي بوجود آمدن زمين و بقيه سيارات منظومه شمسي ارائه داده‌اند ولي هنوز شك و ترديد فراواني در رابطه با مبدأ تشكيل زمين وجود دارد.
هر كدام از اين تئوري‌ها بايد شامل اين واقعيت باشد كه تمامي سياره‌هاي بزرگتر در مدار دايره مانندي در اطراف خورشيد گردش مي‌كنند و اين مدارها تقريباً در يك سطح نزديك هم قرار مي‌گيرند. حقيقت ديگري كه بايد توضيح داده شود اين است كه تمامي كرات در يك جهت به دور خورشيد مي‌چرخند و آن در جهتي است كه خورشيد به تناوب دور مي‌زند.
حتي عجيب‌تر اين كه فاصله كرات مختلف از خورشيد از نظر رياضي به وسيله يك معادله ساده با هم نسبت دارند و به نام قانون «باد» ناميده مي‌شود. البته ممكن است اين فقط يك تصادف و اتفاق باشد يا احتمال دارد رابطه با مبدأ اصلي منظومه شمسي داشته باشد.
در اينجا دو تئوري اصلي به وجود مي‌آيد يكي اين كه يك رشته طولاني از بخار داغ به وسيله نيروي جاذبه سياره ديگري كه از نزديكي خورشيد مي‌گذشته از خورشيد جدا شده و پايين افتاده است سپس به تدريج بخار داغ، خنك و منقبض شده و تبديل به گلوله‌هاي جامدي شده است كه همان كرات هستند.
تئوري ديگر كه احتمال بيشتري دارد عبارت است از اين كه در اصل يك توده بخار و غبار وجود داشته كه در حال چرخش دايره مانند بوده است.
چرخش‌ها و گردبادهاي اين توده تكامل حاصل كرده و هسته‌هاي مركزي كرات ايجاد شده است. هر كدام از اين هسته‌ها به تدريج بزرگتر شدند زيرا نيروي جاذبه آنها هر زمان بيشتر و بيشتر اجسامي را كه در فضاي لايتناهي اطرافشان پراكنده بودند به طرف خود جذب مي‌كردند.
خورشيد در مركز اين دايره‌اي كه بخار و غبار به صورت ابر تيره در آمده واقع شده بود، زمين يكي از گرد بادها بوده است.
كره زمين با سرعت 5/18 مايل در ثانيه به دور خورشيد در حال حركت است. همانند تمامي اجسام ديگري كه در مدارهاي هيأت، حركت و راهشان از قوه ميل به مركز پيروي مي‌كنند درست همانند پوست حلزون بسيار بزرگي كه روي يك نخ نامريي قرار داشته باشد.
همان طور كه كره دور مي‌شود نيروي ميل به مركز به وسيله كشش نيروي جاذبه زمين بين خورشيد و كره زمين ايجاد مي‌شود. اگر كره زمين از دور زدن باز بايستد روي خورشيد سقوط خواهد كرد.
خوشبختانه در فضا بخار آن قدر وجود ندارد كه گردش زمين را آهسته كند و فقط از اندازه مدار زمين به طور بسيار ملايمي كاسته مي‌شود.
زمين در فضا به شكل مارپيچ در حال حركت است به علاوه اين كه كره زمين از مغرب به مشرق روي محور خودش هر بيست و چهار ساعت يك بار مي‌چرخد. اندازه گيري‌هاي جديد صورت گرفته نشان مي‌دهند كه محور شمالي جنوبي كره زمين جنبش نسبتاً مختصر و نامنظمي دارد. همچنين ساعت‌هاي بسيار دقيق نشان مي‌دهند كه طول روزها به طور بسيار ملايمي تغيير مي‌كند.
البته به عقيده بسياري از صاحب نظران اين طولاني شدن ملايم روزها به دليل زياد شدن جزر و مدهاي انرژي محرك گردش زمين است. البته اساس جزر و مدهاي دريا به واسطه كشش نيروي جاذبه ماه است.
خوشبختي بشري كه روي زمين زندگي مي‌كند در اين است كه زمين تندتر نمي‌چرخد وگرنه وقتي كه نيروي گريز از مركز از نيروي جاذبه بيشتر مي‌شد زمين و تمامي متعلقاتش در فضا پخش مي‌شدند.
يك نكته جالب در مورد زمين اين است كسي كه روي خط استوا زندگي مي‌كند در واقع از كسي كه در هر يك از قطب‌هاي زمين است تندتر حركت مي‌كند. حركت زمين در خط استوا تندتر از دو قطب است.
اندازه گيري‌هايي كه روي حركت و جنبش ستاره‌هاي كوچك مصنوعي كه به وسيله راكت به فضا پرتاب شده‌اند نشان مي‌دهند كه نه فقط زمين در دو قطب كمي پهن‌تر است بلكه كمي هم به شكل گلابي است.
زمين يگانه كره‌اي است كه روي آن اقيانوس وجود دارد و داراي هوايي به نسبت چهار پنجم ازت و يك پنجم اكسيژن است. همچنين زمين شامل هسته مركزي مذابي است به قطر 3 هزار مايل و به طور قطع حرارت مركز آن چندين هزار درجه سانتي گراد است.
به احتمال زياد قسمت بزرگي از اين حرارت از راديواكتيو معادن داخل زمين حاصل مي‌شود.
قشر زمين يا ورقه رويي آن حدود 25 مايل ضخامت دارد. فاصله بين قله اورست تا «مارياناز ترانش» گودترين نقطه اقيانوس آرام، حدود 12 مايل است و نيز تقريباً 78 درصد سطح زمين از آب پوشيده شده است.
تغییر شکل
منطقه ی شمالگان که در قطب شمال قرار گرفته یک چرخه ی ذوب شدن طبیعی را دنبال می کند که در طی آن تقریباً نیمی از لایه های یخ در طول تابستان ذوب می شوند و در زمستان دوباره یخ می زنند. در زمستان مساحت یخ قطب شمال تقریباً به اندازه ی آمریکا است. با این حال تحقیقات جدیدی وجود دارند که ادعا می کنند لایه ی یخی که به قطر ۳,۵ کیلومتر در گرین لند قرار دارد به سرعت در حال ذوب شدن است به طوری که تا پایان قرن میلادی کنونی چیزی از آن باقی نخواهد ماند. سایر تحقیقات نشان داده اند که تا پایان این قرن ممکن است منطقه ی شمالگان در طول تابستان به کلی بدون یخ باشد.
از طرف دیگر در منطقه ی جنوبگان که در قطب جنوب قرار دارد این چرخه ی آب شدن یخ ها اتفاق نمی افتد و لایه های یخ تقریباً در تمام مدت سال به یک اندازه وشکل هستند. اما تحقیقات جدید ثابت کرده اند که قطب جنوب هم به دلیل تأثیرات گرم شدن کره ی زمین و تغییر در آب و هوا در حال ذوب شدن است. اگردر یک روز تمام یخی که در قطب جنوب قرار دارد ذوب شود ( که البته این اتفاق به این زودی نخواهد افتاد)ارتفاع آب دریاها و اقیانوس ها تا ۶۰ متر افزایش خواهند یافت. جالب این است که قطب شمال سریع تر ذوب می شود چون داخل آب اقیانوس است و جریان های آن سرعت ذوب شدن را افزایش می بخشند اما قاره ی قطب جنوب بر روی بستری از سنگ است و بنابراین جریان های اقیانوسی بر آن تأثیری ندارد.
سوراخ لایه ی ازن
درست در بالای منطقه ی جنوبگان در لایه ی ازن سوراخی ایجاد شده که در حال حاضر سه برابر مساحت آمریکا است. لایه ی ازنی که در بالای منطقه ی شمالگان قرار دارد هم هر روز نازک تر می شود اما هنوز سوراخی در این قسمت وجود ندارد. البته عبارت سوراخ لایه ی ازن به این معنی نیست که واقعاً به صورت فیزیکی سوراخی در این منطقه از جو ایجاد شده بلکه به این معنی است که ماده ی شیمیایی به نام ازن که جو زمین را پوشانده و از آن در برابر پرتوهای خورشیدی محافظت می کند به شدت صدمه دیده و در بعضی جاها به کلی ازبین رفته است.
صدماتی که در نیمکره ی جنوبی به لایه ی ازن وارد شده بسیار بیشتر از نیمکره ی شمالی است و این از آن جهت است که چون دمای نیمکره ی شمالی بالا تر است از تشکیل ابرهای استراتوسفری قطبی که ازن را ازبین می برند، جلوگیری می کند. با این وجود در سال های اخیر دمای استراتوسفر در قطب شمال نیز کاهش یافته که باعث ایجاد صدمات قابل ملاحظه ای در لایه ی ازن شده است.
سرد و بسیار سرد
دمای هوا در قطب جنوب بسیار سرد تر از قطب شمال است به طوری که در بعضی قسمت های قاره ی قطب جنوب برف ها هیچ وقت ذوب نمی شوند. در طول سال میانگین دمای هوا در قطب جنوب ۴۹- درجه ی سلسیوس است و این در حالی است که دمای هوای قطب شمال در طول زمستان ۳۴- درجه ی سلسیوس است و در تابستان چند درجه هم بالا تر می رود.
کمترین دمایی که تا به حال بر روی کره ی زمین ثبت شده ۸۹,۶- درجه بوده که مربوط به منطقه ی وستوک در نزدیکی قطب مغناطیسی جنوب است. قطب شمال در واقع یک لایه ی یخی است و از این جهت در برابر تغییرات آب و هوا بیشتر تأثیر می پذیرد.
خرس های قطبی و پنگوئن ها
اکثر افراد فکر می کنند خرس های قطبی و پنگوئن ها زیستگاه مشترکی دارند اما این دیدگاه اشتباه است. پنگوئن ها فقط در نیمکره ی جنوبی زندگی می کنند یعنی در منطقه ی جنوبگان، جایی که بر روی خشکی هیچ دشمن طبیعی ندارند. اگر پنگوئن ها و خرس های قطبی در یک منطقه ی مشترک زندگی می کردند آنوقت خرس ها هیچ نگرانی در مورد منابع غذایی نداشتند.
در هر صورت این اتفاق نیافتاده است و پنگوئن ها به صورت پرندگانی در آمده اند که قادر به پرواز نیستند و بالهای آنها به صورت باله در آمده اند که در موقع شنا کمک خوبی هستند. از طرف دیگر خرس های قطبی بزرگترین شکارچیان روی خشکی و بومی قطب شمال هستند. آنها در قسمت های یخ زده ی قطب شمال حکومت می کنند و از خوک های آبی، گاو های دریایی و گاهی حتی نهنگ های کوچک تغذیه می کنند.
طلای سیاه
تقریباً بیش از نیمی از ذخایر باقی مانده ی نفت جهان در زیر یخ های قطب شمال قرار دارند و بنابر این کشور روسیه قسمت بزرگی از این منطقه را در انحصار خود در آورده است و سعی در استخراج آن از طریق خط الرأس لومانوسوف دارد این محل در واقع یک برآمدگی زیر آبی در اقیانوس منجمد شمالی است. وسعت این منطقه ۱۸۰۰ کیلومتر است و تخمین زده می شود که بیش از ۱۰ میلیارد تن نفت خام داشته باشد.
آمریکا هم ادعای مالکیت بخشی از این منطقه را دارد و کشتی های یخ شکن را به منطقه فرستاده تا قلمرو خود را در نزدیکی آلاسکا مشخص کند. به نظر می رسد منابع نفتی در زیر پوسته ی قاره ی قطب جنوب هم وجود داشته باشند اما پیمان نامه ی قطب جنوب فعلاً هر گونه استخراج نفتی از این منطقه را شدیداً منع می کند.
قاره ی غیر قابل سکونت
باوجودی که عکس های بسیاری از مکتشفین قطب جنوب وجود دارد که پرچم هایشان را در یخ های قطب جنوب محکم می کنند اما قاره ی قطب جنوب تنها منطقه در کره ی زمین است که به هیچ کس تعلق ندارد. هنوز هم هیچ آثار تاریخی کشف نشده که نشان دهنده ی حضور مردم بومی در این منطقه باشد. قاره ی قطب جنوب توسط پیمان نامه ی قطب جنوب اداره می شود که تصریح میکند این منطقه یا منابع آن تنها باید در جهت مقاصد علمی و صلح جویانه استفاده شوند.
در مقابل بیش از ۴ میلیون نفر در منطقه ی شمالگان زندگی می کنند، چه در روستا های کوچک و چه در شهر ها مثل بارو در آلاسکا، ترومسو در نروژ و مورمانسک و سالکارد در روسیه.
همه جا یخ
جنوبی ترین قاره ی کره ی زمین ۹۰ درصد از کل یخ های زمین را در خود دارد که برابر با سه چهارم منابع آب شیرین در جهان است. بنابر این برخی افراد حتی به این فکر افتاده اند که بخشی از این یخ ها را جدا کنند و در مناطق کم آب جهان از آن استفاده کنند. در واقع شاهزاده ی عربستان سعودی محمد الفیصل برنامه ای برای بردن یک تکه یخ ۱۰۰ میلیون تنی از قطب جنوب به شبه جزیره ی عربستان را در نظر دارد. در مقابل یخ های قطب شمال بسیار کمتر از قطب جنوب است.
قاره در برابر اقیانوس
منطقه ی شمالگان در واقع یک اقیانوس است اما منطقه ی جنوبگان یک قاره است که بر روی بستر سنگی و اشکال مختلف زمین مثل کوه دره و دریاچه قرار گرفته و دور تا دور آن را نیز اقیانوس در بر گرفته است. در قاره ی قطب جنوب حتا یک آتشفشان فعال به نام کوه اربوس هم وجود دارد.
از نقطه نظر اجتماعی و سیاسی، منطقه ی شمالگان که تنها از یخ تشکیل شده منافع بسیاری از کشور ها را در یک جا جمع کرده، کشور هایی مثل کانادا، گرین لند ( بخشی از دانمارک)، روسیه، ایسلند، نروژ، سوئد، فنلاند و آمریکا. همانطور که قبلاً گفته شد قطب جنوب به هیچ کشوری تعلق ندارد و هرگز نه به سکونت در آمده و نه استعمار شده است.
گردباد قطبی
یک پدیده ی جالب که در نزدیکی قطب های جغرافیایی زمین اتفاق می افتد گردباد قطبی است. این پدیده یک گردباد عظیم است که در نزدیکی لبه های عمودی زمین اتفاق می افتد. گردباد قطبی در بخش های میانی و بالایی تروپوسفور و استراتوسفور قرار دارد.
این گردباد ها مناطق قطبی را در بر می گیرند و بخشی از منطقه ی آب و هوایی بین جریان های هوای منطقه ی قطبی و مناطق گرم تر همسایه در دو نیمکره هستند. گردباد قطبی جنوبگان از شمالگان قوی تر است و بیشتر هم طول می کشد. این مسئله بخاطر وجود خشکی های بزرگ در نیمکره ی شمالی است که باعث تولید موج های اتمسفری شده و از شدت گردباد قطبی کم می کنند. در مقابل در قطب جنوب عوامل چندانی برای اثر گذاشتن بر این پدیده وجود ندارد.
میدان مغناطیسی و منابع معدنی
از آنجایی که قاره ی قطب جنوب بر روی بستر سنگی قرار دارد منابع معدنی بسیاری هم مثل نیکل، طلا، نقره، پلاتین و آهن دارد که در قطب شمال وجود ندارند.
قطب های مغناطیسی زمین در نزدیکی قطب شمال و قطب جنوب قرار دارند. به این ترتیب که وقتی می گوییم قطب مغناطیسی شمال به منطقه ی جغرافیایی که در شمال وجود دارد اشاره می کنیم اما این درست نیست چون قطب شمال مغناطیسی زمین در جنوب است و قطب جنوب مغناطیسی در شمال. بر این اساس قطب نما شمال مغناطیسی را نشان نمی دهد بلکه شمال جغرافیایی را نشان می دهد اما به طور قراردادی گفته می شود که شمال مغناطیسی نزدیک قطب شمال و جنوب مغناطیسی در نزدیکی جنوب جغرافیایی است.
قطب های مغناطیسی کره ی زمین باقطب های جغرافیایی برابر نیستند زیرا منطقه ی مغناطیسی زمین مدام در حال تغیییر است. بر خلاف قطب های جغرافیایی، دو قطب مغناطیسی در حال حرکت هستند و این مسئله در آنها مشترک است. قطب شمال مغناطیسی (جنوب منطقه ی مغناطیسی) دقیقاً در قطب شمال وجود ندارد و با سرعت سالانه ی ۵۵ تا ۶۰ کیلومتر به سمت شرق در حرکت است و به همین ترتیب قطب شمال مغناطیسی (شمال منطقه ی مغناطیسی) هنوز داخل قطب جنوب است اما با سرعت ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر در سال به سمت غرب در حرکت است.
جمهوری شیلی کشوری در آمریکای لاتین است که جزو کشورهای باثبات سیاسی در منطقه محسوب می‌شود.
شیلی از شمال با پرو، از شمال شرق با بولیوی و از شرق با آرژانتین همسایه است. در غرب این کشور اقیانوس آرام قرار دارد.
در حدود 10 هزار سال پیش مهاجران بومی ساکن قاره آمریکا در دره‌های حاصلخیز و سواحل کشوری که امروزه شیلی نام گرفته سکنی گزیدند. اینکاها نیز زمانی امپراطوری خود را تا نقاطی در شیلی امروزی توسعه دادند.
در سال 1520 فردیناند ماژلان که قصد داشت از طریق دریا دور دنیا را طی کند، از آبراهه واقع در جنوب شیلی گذر کرد، اکنون بخش جنوبی شیلی که ماژلان از آن گذر کرده را تنگه ماژلان می‌نامند.
اما در سال 1540 پدرو در والدیویا یکی از افراد تحت فرمان فرانسیسکو پیسارو از فرماندهان اسپانیایی و فاتح پرو، وارد شیلی شد و فرایند تصرف این منطقه را آغاز کرد. والدیویا همچنین بانی سانتیاگو ، پایتخت امروزی شیلی است.
تصرف کامل شیلی اما با دشواری‌های فراوان همراه بود و نیروهای الروپایی در این راه بارها شکست خوردند. قوم ماپوچه در سال 1553 علیه استعمار اسپانیا قیام کرد، این قیام در نهایت به کشته شدند پدرو والدیویال قاتح اسپانیایی شیلی انجامید. طی سالهای بعد نیز ماپوچه‌ها چندین بار علیه استعمارگران اسپانیایی قیام کردند.
اشغال اسپانیا توسط قوای فرانسه و برتخت نشستن ژوزف برادر ناپلئون بناپارت در اسپانیا به فرایند استقلال شیلی شتاب بخشید.در سال 1810 یک ستاد ملی تحت فرمان فرناندو ولیعهد در تبعید اسپانیا تشکیل شد، این ستاد شیلی را یک جمهوری خودمختار تحت حاکمیت پادشاهی اسپانیا اعلام کرد.
اما تلاش‌های بعدی اسپانیایی‌ها برای تصرف مجدد شیلی، به منازعات متعددی میان استقلال طلبان شیلیایی و نظامیان اسپانیایی انجامید. در سال 1817 فرناندو او هیگینزشناخته‌شده‌ترین ملی‌گرای شیلیایی به همراه خوسه د سان مارتین قهرمان نبرد‌های استقلال آرژانتین، دررراس قوای خود از کوه‌های آند گذر کردند و در شیلی توانستند در مصاف با قوای سلطنت طلب اسپانیایی آنها را شکست دهند.
متعاقب شکست نیروهای اسپانیایی در 12 فوریه سال 1818 استقلال شیلی اعلام شد و این کشور تحت زمامداری او هیگینز قرار گرفت.
سیاست در شیلی
قانون اساسی شیلی در شرایط غیر معمول و در زمان زمامداری اوگوستو پینوشه دیکتاتور سابق نظامی این کشور در سال 1980 تصویب شد.
این قانون در سال 1981 جنبه اجرایی به خود گرفت. پس از شکست پینوشه در همه پرسی سال 1988، مفادی به این قانون اساسی اضافه شد تا روند تغییرات احتمالی آتی در این قانون اساسی تسهیل شود.
در سال 2005، ریکاردو لاگوس رییس جمهوری وقت شیلی مصوبه‌های کنگره شیلی را به عنوان الحاقیه به قانون اساسی این کشور افزود.
بر اساس این تغییرات در قانون اساسی حق انتصاب سناتورها یا انتصاب سناتور‌های مادام‌العمر لغو شد. همچنین حق کنار گذاشتن فرمانده نیروهای مسلح شیلی به رییس‌جمهور این کشور واگذار شد. بر همین مبنا دوره زمامداری رییس جمهوری نیز از شش سال به چهار سال کاهش یافت.
در این اولین دور انتخابات ریاست جمهوری شیلی در 11 دسامبر 2005، هیچ یک از چهار کاندیدای ریاست جمهوری نتوانست 50 درصد آرای لازم برای پیروزی را کسب کند.
در دور دوم نیز میچله باچلت کاندیدای ائتلاف چپ میانه با سباستیان پینیرا کاندیدای ائتلاف راست میانه به رقابت پرداخت و در نهایت باچلت از این رقابت پیروز خارج شد.
باچلت در 11 مارس 2006 در مقام ریاست جمهوری شیلی سوگند خورد. این چهارمین انتخاباتی بود که پس از پایان عصر دیکتاتوری پینوشه در شیلی برگزار می‌شد.
براساس قانون اساسی، رییس جمهوری شیلی نمی‌تواند چندین دوره پیاپی در انتخابات شرکت کند.
شیلی دارای یک کنگره دو مجلسی است؛ مجلس سنا با 38 نماینده ومجلس نمایندگان با 120 عضو. دوره نمایندگی سناتورها هشت سال و دوره حضور اعضای مجلس نمایندگان در عرصه قانونگذاری چهار سال است.
20 نماینده عضو سنای شیلی از حزب حاکم ائتلاف چپ میانه هستند. حزب حاکم در مجلس نمایندگان شیلی نیز از اکثریت برخوردار است. در مجلس نمایندگان حزب ائتلاف چپ میانه دارای 63 کرسی و حزب ائتلاف راست میانه دارای 57 کرسی است.
قوه قضایی شیلی مستقل عمل میکند. این قوه متشکل از یک دادگاه استنیاف، دادگاه‌های نظامی، یک دادگاه قانون اساسی و دادگاه عالی است.
اقتصاد در شیلی
تولید ناخالص داخلی در این کشور 4/234میلیارد دلار است. شش میلیون و 970 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند.
نرخ بیکاری در این کشور 7 درصد است. نزدیک 18 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال 2007 نرخ تورم در این کشور 5/6 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل مس، میوه، ماهی، کاغذ و مواد شیمیایی است که به کشورهای آمریکا (6/15 درصد)، ژاپن (5/10 درصد)، چین (6/8درصد)، هلند (7/6درصد)، کره جنوبی (9/5 درصد)، ایتالیا (9/4 درصد)، برزیل (8/4 درصد) و فرانسه (2/4 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی، مواد شیمیایی، تجهیزات الکترونیک، ماشین‌آلات صنعتی، وسایل نقلیه و گاز طبیعی است که از کشورهای آمریکا (15/6 درصد)، آرژانتین (6/12 درصد)، برزیل (8/11 درصد) و چین (7/9 درصد) وارد می‌شود.
مردم شیلی
جمعیت این کشور حدود 16 میلیون و 454 هزار نفر با میانگین سنی 31 سال است. امید به زندگی برای زنان 80 سال و برای مردان 74 سال است.
حدود 3/0درصد از بزرگسالان این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند.
70 درصد از مردم این کشور کاتولیک پیرو کلیسای رم هستند. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است.
ارتباطات در شیلی
در این کشور سه میلیون و 326 هزار خط تلفن ثابت و 12 میلیون و 451 هزار خط تلفن همراه وجود دارد.
شیلی 754 هزار و 375 میزبان اینترنتی و چهار میلیون و 156 کاربر اینترنت دارد.
شیلی در یک نگاه
| مساحت | 756،950 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 16،454،143 نفر |
| پایتخت | سانتیاگو |
| واحد پول | پزو |
| دامنه اینترنتی | cl. |
| پیش شماره | 56+ |
جمهوری پاناما کشوری در آمریکای مرکزی و خشکی رابط بین دو بخش شمالی و جنوبی قاره آمریکا است.
این کشور از شمال غرب با کاستاریکا و از جنوب شرق با کلمبیا همسایه است. در شمال این کشور دریای کارائیب و در جنوب آن اقیانوس آرام قرار دارد.
سرخپوستان از 11 هزار سال پیش در پاناما استقرار یافتند. از دوره پیش از کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب آثار جالبی از منطقه پاناما در زمینه سفالگری به دست آمده است. اقوام چیبچان، چوکوان و کووا در مناطق وسیعی از پاناما سکونت داشتند.
بزرگترین این اقوام نیز قوم کووا بود. پاناما نیز مانند سایر کشورهای آمریکای لاتین، به جز برزیل، چند دهه پس از کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب به تصرف اسپانیا درآمد.
پاناما در سال 1821، زمان اوج نهضت‌های استقلال‌طلبانه در آمریکای لاتین از استعمار اسپانیا به استقلال رسید اما سپس این کشور تحت حاکمیت کلمبیا قرار گرفت و در سال 1903 از این کشور نیز استقلال یافت.
سیاست در پاناما
در پاناما رییس جمهور هم رئیس حکومت است و هم رییس رئیس دولت. پاناما در واقع کشوری چند حزبی است.
دولت وظیفه اجرای قانون را به عهده دارد. اما برخلاف کشورهای دارای نظام دموکراتیک مجلس و دولت هر دو زیر مجموعه قوه مقننه محسوب میشوند. قوه قضاییه در پاناما نیز مستقل از قوه مجریه و مقننه عمل میکند.
قوه مجریه در پاناما متشکل از یک رییس جمهور و دو معاون او است. رییس جمهوری در پاناما برای یک دوره پنج ساله انتخاب می‌شود.
قوه مقننه پاناما نیز از یک مجلس ملی با 78 عضو تشکیل شده است. نمایندگان مجلس این کشور نیز برای یک دوره پنج ساله انتخاب میشوند.
دادگاه انتخاباتی در پاناما نیز مسئولیت تضمین، آزادی و شفافیت آرای مردمی را به عهده دارد. وزارت عامه نیز بر منافع دولت و شهرداری‌ها نظارت میکند.
اقتصاد در پاناما
تولید ناخالص داخلی این کشور 14/29 میلیارد دلار است. یک میلیون و 471 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند.
نرخ بیکاری در این کشور 2/7 درصد است. 37 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال 2007 نرخ تورم در پاناما 1/5 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل موز، میگو، شکر، قهوه و البسه است که به کشورهای آمریکا (8/39 درصد)، اسپانیا (1/8 درصد)،هلند (7/6درصد)، سوئد (6/5درصد) و کاستاریکا (4/5درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل کالاهای اساسی، مواد غذایی، کالاهای مصرفی و مواد شیمیایی است که از کشورهای آمریکا (27 درصد)، آنتیل هلند (1/10درصد)،کاستاریکا(1/5درصد) و ژاپن (7/4 درصد) وارد می‌شود.
مردم پاناما
جمعیت این کشور حدود سه میلیون و 293 هزار نفر با میانگین سنی 27 سال است. امید به زندگی برای زنان 78 و برای مردان 73 سال است.
حدود 0.9 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند.
85 درصد از مردم آن مسیحی کاتولیک و 15 درصد پروتستان هستند. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است.
ارتباطات در پاناما
در این کشور 423 هزار و 900 خط تلفن ثابت و یک میلیون و 694 هزار خط تلفن همراه وجود دارد.
پاناما 7 هزار و 78 میزبان اینترنتی و 220 هزار کاربر اینترنت دارد.
پاناما در یک نگاه
| مساحت | 78،200 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 3،292،693 نفر |
| پایتخت | پاناما سیتی |
| واحد پول | بالبوآ، دلار آمریکا |
| دامنه اینترنتی | pa. |
| پیش شماره | 507+ |
چین
جمهوری خلق چین در شرق قاره آسیا و غرب اقیانوس آرام قرار دارد و با حدود 9 میلیون و 600 هزار کیلومتر مربع مساحت، در آسیا بزرگترین کشور و در جهان سومین کشور بزرگ پس از روسیه و کانادا به حساب می‌آید
این کشور از مرکز رود خه لونگ جیانگ در شمال دهکده مو هه واقع در شمال آغاز و به جزایر ذنگ مو آن شا و نان شا در جنوب امتداد می‌یابد.
از شمال تا جنوب چین 49 درجه عرض جفرافیائی و 5500 کیلومتر فاصله دارد. انتهای شرقی سرزمین چین مرکز اتصال رودهای خه لونگ جیانگ و وو سو لی و انتهای غربی چین در فلات پامیر است.
طول مرزهای خشکی چین به حدود 22 هزار و 800 کیلومتر می‌رسد. چین از شرق با کره شمالی، از شمال با مغولستان، از شمال شرق با روسیه، از شمال غرب با قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، از غرب و جنوب غرب با افغانستان، پاکستان، هند، نپال، بوتان و چند کشور دیگر همجوار است و از شرق و جنوب شرق با کره‌جنوبی، ژاپن، فیلیپین، برونی، مالزی و اندونزی مرز دریائی دارد.
پرچم ملی جمهوری خلق چین:
پرچم ملی جمهوری خلق چین سرخ رنگ با 5 ستاره و نسبت طول و عرض آن 3 بر 2 است .رنگ پرچم ملی چین سرخ و نشانگر انقلاب است. 5 ستاره 5 گوشه روی این پرچم زرد رنگ است که یک گوشه 4 ستاره کوچک‌تر به طرف مرکز ستاره بزرگتر اشاره کرده و نشانگر همبستگی انتقلابیون تحت رهبری حزب کمونیست چین است.
نشان ملی جمهوری خلق چین:
نشان ملی جمهوری خلق چین از عکس‌های پرچم ملی، دروازه تیان آن من، چرخ دنده و خوشه گندم و برنج تشکیل شده و نشانگر انقلاب دموکراتیک خلق چین پس از جنبش چهارم مه و تاسیس چین نو تحت رهبری حزب کمونیست می‌باشد و اتحادیه کارگران و کشاورزان و دیکتاتوری دموکراتیک مردم چین را تداعی میکند.
سرود ملی جمهوری خلق چین:
سرود ملی جمهوری خلق چین به عنوان"مارش سپاه داوطلبان"سال 1935 خلق شد و شاعر و آهنگساز آن تیان هان، درام نویس و نیه ار، مبتکر جنبش موسیقی جدید چین هستند.
این سرود در ابتدا آهنگ اصلی فیلمی به نام پسران و دختران در دوران تحول بود .ارتش ژاپن پس از حادثه هجدهم سپتامبر سه استان در شمال شرق چین را به تصرف درآورد و روشنفکران چین پس از یک دوره افسردگی و تردید راهی جبهه شدند.
این آهنگ پس از به نمایش گذاشتن این فیلم و با اوج‌گیری جنبش نجات میهن در هر گوشه رواج یافته و شیپور آزادی ملت چین تلقی می‌شود.
سپتامبر سال 1949، قطعنامه‌ای در نخستین نشست کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین به تصویب رسید که در آن قید شده است قبل از خلق سرود رسمی ملی جمهوری خلق چین، آهنگ مارش سپاه داوطلبان به عنوان سرود ملی چین مورد استفاده بوده است.
14 مارس سال 2004، طرح اصلاحی قانون اساسی چین در دومین نشست مجلس ملی نمایندگان خلق این کشور به تصویب رسید که بر اساس آن، آهنگ مارش سپاه داوطلبان به عنوان سرود رسمی ملی جمهوری خلق چین تعیین شد.
جمعیت چین:
چین پرجمعیت ترین کشور جهان است. تاپایان سال 2002، جمعیت این کشور به 1میلیارد و 284 میلیون و530 هزار نفر رسید که یک پنجم جمعیت جهان است.
پوشش جمعیت چین متوازن نیست. مناطق شرقی جمعیت بیشتری از مناطق غربی این کشور دارند. تراکم جمعیت مناطق ساحلی در شرق این کشور بیش از 400 نفر در هر کیلومتر مربع است و این رقم در مناطق مرکزی و فلات‌های غربی چین 200 نفر و 10 نفر در هر کیلومتر مربع است.
میانگین طول عمر چینی‌ها 71.40 سال است (مردان 69.63 سال و زنان 73.33 سال) که 5 سال کمتر از میانگین جهانی و 7 سال بیشتر از میانگین کشورهای در حال توسعه و 5 سال کمتر از میانگین کشورهای پیشرفته است.
چین برنامه تنظیم خانواده را یکی از سیاست‌های اساسی خود می داند. این برنامه با رهنمود دولت و ابتکار مردم به اجرا گذاشته شده است.
رهنمود دولت این است که دولت مرکزی و دولت‌های محلی مقرراتی به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت، ارتقای اقتدار جمعیت و اصلاح ساختار جمعیت و همچنین طرح‌های کلان توسعه جمعیت تنظیم و راهنمودهائی در باره زاد و والد، جلوگیری از بارداری، بهبود زاد و والد و پرورش و خدمات مربوطه عرضه میکنند.
ابتکار مردم یعنی افرادی که به سن حاملگی رسینده، با توجه به سن، تن درستی بدن، کار و اقتصاد خانواده، فعالیتهای زاد و والد را به طور مسوولانه برنامه‌ریزی و راه‌های مناسب را برای جلوگیری از بارداری انتخاب میکنند.
موضوعات برنامه تنظیم خانواده عبارت است از ازدواج و زاد و والد دیر، نوزادان کم و بهبود کیفیت زاد و والد و هر خانواده‌ها یک نوزاد.
در بعضی روستاها، خانواده‌ها می‌توانند دو فرزند داشته باشند. در مناطق اقلیت نشین، با توجه به تفاوت در زمینه‌های جمعیت، منابع، اقتصادی، فرهنگی و آداب و رسوم، داشتن بیش از 2 فرزند نیز در برخی موارد امکان دارد. اقلیت‌های ملی که جمعیت آن بیش از حد کم است، محدودیتی برای زاد و ولد ندارند.
پس از اجرای برنامه تنظیم خانواده در چین، ازدواج و زاد و والد دیر و فرزند کمتر مورد پسند و قبول بیشتر قرار گرفته و در جامعه این کشور رایج شده است.
قلمرو دریائی و جزایر چین:
سواحل دریائی چین از انتهای رود یا لو استان لیائو نیگ در شمال تا انتهای رود بی لون استان گوانگ سی در جنوب امتداد می‌یابد و حدود 18 هزار کیلومتر طول دارد.
مناطق ساحلی چین هموار بوده و بندرهای فراوان خوبی دارد که بیشتر آنها تمام سال باز است.آب های ساحلی چین دریاهای بو های، هوانگ های، دونگ های، نان های آبهای اقیانوس آرام در شرق تایوان را شامل می شود که از میان آنها خلیج بو های دریای داخلی چین است.
آبهای اقیانوس آرام در شرق تایوان چین تا جزایر شیان دائو در شمال و تنگه لوزون در جنوب امتداد می‌یابد.
آبهای دریائی چین آبهای داخلی و قلمرو دریائی را شامل می شود و مساحت آنها 380 هزار کیلومتر مربع است. آبهای داخلی چین آبهای بین خط اساسی قلمرو دریائی و ساحل چین است. عرض قلمرو دریائی چین 12 کیلومتر است.
در قلمرو دریائی چین بیش از 5 هزار جزیره پراکنده است و مساحت کل آنها 80 هزار کیلومتر مربع و طول ساحلی آنها 14 هزار کیلومتر است.
بزرگترین جزیره از میان آنها جزیره تایوان است که 36 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد. دومین جزیره بزرگ آنها جزیره های نان است که 34 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد.
جزایر، صخره‌ها و پایاب‌ها در دریای نان های، جزایر نان های نمایان می‌باشد و مجمع الجزایر در انتهای جنوبی چین واقع است که جزایر دونگ شا، جزایر شی شا، جزایر جونگ شا و جزایر نان شا را شامل می‌شود.
کوه‌های معروف چین:
چین کوه‌های زیادی دارد و مساحت مناطق کوهستانی دو سوم سرزمین این کشور را در اشغال دارد. مناطق کوهستانی یادشده کوه‌ها، تپه‌ها و فلات‌ها را شامل می‌شود.
از میان انواع مختلف زمین چین، کوه‌ها 33، فلات‌ها 26، حوضه‌ها 19، دشت‌ها 12 و تپه‌ها 10 در صد مساحت چین را در اشغال دارد.
کوه‌های معروف و بزرگ چین عبارتند از: هیمالایا، کون لون، تیان شان، تانگولا، چین لینگ، دا شینگ آن لینگ، تای هانگ، چی لیان، کوه هنگ دوان و غیره.
بیشترین بلایای طبیعی که در این کشور اتفاق می‌افتد توفان‌های گاه به گاه در این کشور است که سبب سیل‌های مخرب، سونامی،زلزله، جابه جاشدن (رانش) زمین و خشکسالی می‌شود که برای کشاورزان که 50 درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند بسیار مضر است.
رودخانه‌های چین:
چین دارای رودخانه‌های فراوانی است. این کشور دارای 1500 رودخانه است که به 2 نوع بیرونی و درونی تقسیم میشوند.
رودهای بیرونی به اقیانوس می‌ریزند است و مساحت منطقه زیر پوشش آنها 64 درصد مساحت کل کشور چین است.
برخی از رودهای بیرونی مهم چین عبارتند از: یانگ تسه، هوانگ هه، هی لونگ جیانگ، جو جیانگ، لیائو هه، های هه، هوای هه.
رودهائی که به دریاچه‌های داخل چین می‌ریزند و یا در بیابان‌ها و میدان‌های نمک فرو می روند به رودهای درونی معروف هستند. این رودها 36 درصد مساحت کل چین را در بر دارند.
نظام اداری چین:
بر اساس قانون اساسی جمهوری خلق چین، طبقه بندی اداری این کشور به شرح ذیل است:
- این کشور به استان‌ها، مناطق خودمختار و شهرهای تابع مرکز تقسیم می‌شود
- استان‌ها و مناطق خودمختار به ایالات خودمختار، شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار و شهرها تقسیم میشوند.
- شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار و شهرها به روستاها، روستاهای اقلیت نشین و شهرک‌ها تقسیم میشوند.
- مناطق، ایالات و شهرستان‌های خودمختار مکان‌های اقلیت نشین و از حق خودمختاری برخوردار هستند.
- کشور در زمان ضرورت مناطق اداری ویژه را ایجاد کند.
چین 34 واحد اداری استانی، از جمله 4 شهر تابع مرکز،23 استان،5 منطقه خودمختار و 2 منطقه اداری ویژه دارد.
منابع طبیعی چین:
چین کشوری پهناور است و دارای انواع زمین‌ها و منابع طبیعی است، از جمله مزارع، جنگل، چمن، بیابان و پایاب. کوه‌ها اکثر مساحت چین را تشکیل میدهند و جلگه‌ها و مزارع و جنگل‌ها در این کشور کم است.
پوشش زمین در چین متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه‌ها و حوضه‌های شرق چین در منطقه‌ای که باد موسمی می‌وزد، جنگل‌ها عمدتا در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب چین و چمن‌ها در فلات‌ها و مناطق کوهستانی در داخل چین واقع است.
چین معادن فراوانی دارد. میزان ذخایر کشف شده معادن چین 12 در صد ذخایر جهان را تشکیل می‌دهد و این کشور را در مقام سوم جهان قرار می‌دهد.
171 نوع ماده معدنی در چین کشف شده که میزان دقیق ذخایر 158 نوع از میان آنها مشخص شده است. چین جزو تعداد قلیلی از کشورها است که ذخایر معادن فراوان با انواع کامل دارد. از میان 45 نوع عمده معادن چین میزان 25 نوع در 3 مقام اول جهان قرار دارد.
وضعیت پوشش ذخایر معادن چین به شرح زیل است: نفت و گاز طبیعی در شمال شرق، شمال و شمال غرب، ذغال سنگ در شمال و شمال غرب، آهن در شمال شرق، شمال و جنوب غرب، مس در جنوب غرب، شمال غرب و شرق، سرب و روی در سراسر چین وجود دارد. تنگستن، قلع، مولیبدن، انتیمون و تولیوم در جنوب و شمال چین وجود دارد. معادن طلا در سراسر چین و فسفر در جنوب چین وجود دارد.
وضعیت انرژی بادی، آبی و آفتابی در چین:
چین پهناور رودهای فراوانی با جریان تند و عمیق دارد. این رودها انرژی آبی فراوانی در بر دارند که طبق آمار به 6800 میلیون کیلووات می رسد و با آن می توان سالانه 5920 میلیارد کیلووات ساعت برق تولید کرد.
انرژی آبی قابل استفاده چین به 3780 میلیون کیلووات می رسد و با آن هر سال 1920 میلیارد کیلووات ساعت برق تولید می‌شود. چین از لحاظ ذخایر انرژی آبی و انرژی آبی قابل استفاده در مقام اول جهان قرار دارد.
مقدار انرژی بادی چین در ارتفاع 10 متری به 3 میلیارد و 226 میلیون کیلووات می رسد که 253 میلیون کیلووات از آن قابل استفاده است. این در حالی است که انرژی بادی در آب های چین 3 برابر انرژی روی خشکی این کشور است و به 750 میلیون کیلووات می‌رسد.
مراتع و بیابان ها در شمال غرب و شمال و آبهای نزدیک و جزایر در شرق و جنوب شرق چین انرژی بادی فراوانی دارند. نیروگاه بادی شهرک دا بن منطقه سینگ کیانگ چین بزرگترین نیروگاه بادی چین و آسیا است.
ظرفیت موجود برق بادی چین فقط 14/0 در صد انرژی بادی قابل استفاده این کشور است و از این لحاظ توسعه انرژی بادی در چین آینده درخشان دارد.
چین همچنین انرژی آفتابی فراوانی دارد. مقدار سالانه انرژی آفتابی که هر سال در خشکی های چین دریافت می شود، معادل انرژی 2400 میلیارد تن ذغال سنگ است. دو سوم مساحت خشکی چین سالانه 6000 میلیون ژول هر متر مربع گرما دریافت میکند.
حد اکثر این رقم در شمال غرب منطقه تبت حتی به 8400 میلیون ژول در هر متر مربع می رسد و این منطقه نیز از جمله مناطق جهان است که از بیشترین انرژی آفتابی برخوردارند. نخستین نیروگاه قدرتمند انرژی آفتابی(560 واتی) چین یازدهم اکتبر سال 1982 میلادی در منطقه مغولستان داخلی راه اندازی شد.
پوشش گیاهی چین:
حدود 30 هزار نوع گیاه در چین وجود دارد و از این لحاظ این کشور پس از مالزی و برزیل در مقام سوم جهان قرار دارد.
تمام انواع گیاه موجود در منطقه سردسیری، معتدل و منطقه گرمسیری چین مشاهده می شود. چین 2000 نوع گیاه خوردنی و 3000 نوع گیاه دارویی دارد.
حیات وحش چین:
چین جزو کشورهای دارای بیشترین انواع حیوان در جهان است. این کشور 6266 نوع حیوان مهره دار دارد، از جمله 500 نوع جانور، 1258 نوع مرغ، 376 نوع حیوان خزنده، 284 نوع حیوان دوزیست و 3862 نوع ماهی که یک دهم انواع حیوانات مهره دار جهان را تشکیل می‌دهد. به علاوه، 50 هزار نوع حیوان بی مهره و 150 هزار نوع حشره در چین وجود دارد.
از نظر پوشش حیوانات، چین می‌تواند به 7 منطقه شمال شرق، شمال، مناطق مغولستان داخلی و سینگ کیانگ، استان چینگ های و منطقه تبت، جنوب غرب و مناطق مرکزی و جنوبی تقسیم شود. در این مناطق حیوانات متنوعی زیست میکنند.
نظر یادت نره
.: Weblog Themes By Pichak :.